παρα-κείμενα

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 24, 2009

140 ~ μυρωδιές, iii



Ακόμα τ' άρωμά σου ευωδιάζει στο μαντήλι μου
Μήνας και πλέον φευγάτη...


Τάσος Κόρφης



ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ

Έχοντας παρεκκλίνει σε καιρούς αβεβαιότητας,
σχεδόν ανάμεσα στο παιχνίδι των παρόντων
-υπάρχουν ψηλαφώντας στα τυφλά-
που μ' έφερε ως εδώ, και σ' αυτή την πίστη
να συνθηκολογείς από απόσταση,
νοστάλγησα ξανά παλιές παρηγοριές,
πόνους μυθικούς
που θέλουν να επιστρέψουν για να μείνουν.

Αίτιο και αιτιατό σε αναζήτηση επιχειρήματος:
να βλέπεις να περνά η ηδονή
και να ρουφάς τη μυρωδιά που αφήνει στο κενό φεύγοντας.

Andres Navarro
*μτφ: Βερονίκη Δαλακούρα
-Ποίηση, τεύχος 30-



Η ΟΔΟΣ ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ

Τακ τακ έπαψε η βροχή. Γινήκαν τόσα
από τότε που έφυγες.
Μαζεύω κομμάτια απ' το πρόσωπό σου
σε κάθε μούτρο τυχαίο, όπως ο βασιλιάς
το σπαραγμένο του γιο στο παραμύθι.
Μπήκε χειμώνας. Μοσχοκάρυδο.

... ...
(Ξάφνου μύρισε γιασεμί, ανατρίχιασα, πού να 'σαι;)

Aνδρέας Αγγελάκης


ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΠΟΥΛΙ

Άκουγα ένα τραίνο μακριά. Δεν μπορούσα να το δω, αλλά το φανταζόμουνα να τρέχει μέσα στο σκοτεινό φθινοπωρινό τοπίο, έβλεπα τον καπνό που έβγαινε γκριζωπός απ' την καπνοδόχο της μηχανής κι έπεφτε βαρύς πάνω στα βαγόνια. Ο ήχος του έσβησε γρήγορα κι ήμουνα πάλι μ' εκείνη στο πάρκο, πάνω απ' την πόλη. Υπήρχε ένα άρωμα φθινοπωρινής πόλης, άρωμα από βροχή, από βρεγμένα φύλλα και χώμα. Ήταν και το νεανικό άρωμα εκείνης που καθόταν δίπλα μου.

Γκούσταβ Ρύνε Έρικς
*μτφ: Νίκη Κώνστα
-17 φωνές από τη Σουηδία-



ΑΠ' ΤΗΝ ΑΚΤΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΥΜΑ

Στου στέρνου το γυμνό γιαλό
ανθίζει άρωμα απαλό
Μυρίζω κι ανασταίνομαι
- το λησμονώ, μαραίνομαι

Μαρία Θωΐδου
(με την Μαρία Θωΐδου και τον Σωκράτη Μάλαμα)

Ετικέτες

permalink σχoλια: 0 ...

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 09, 2009

139 ~ σχήματα, ii





ΕΙΣΟΔΟΣ

Θα μπεις - και στη γωνία θα σταθείς
ενός τριγώνου που δεν είχε λύση.
Θα μπεις - κι έξω θα έχει πια φωτίσει.
Πλάι μου στο παράθυρο θα 'ρθείς

σαν να 'συραν μια κάθετο - και να!
Μαζί σου ξαφνικά θα δω τον κόσμο
όπως όσοι αγάπησαν ξανά:
όχι την όψη - τον κρυφό του νόμο.

Ψηλά, τρίγωνα φτιάχνουν τα πουλιά -
και της βροχής η συνεφαπτομένη
(όπως σε κάτι ποιήματα παλιά)
δες! στου κενού τον κύκλο κατεβαίνει.

Κι η έλλειψη ένα σχήμα είναι κι αυτή
λόγου - κανένας δεν μας περιμένει.
Σε μια γεωμετρία μυστική
ο χρόνος είναι η διακεκομμένη.

Γιώργος Κοροπούλης
-Περί των γάμων υδραργύρου και θείου-


Image Hosted by ImageShack.us
IΣΟΣΚΕΛΕΣ ΤΡΙΓΩΝΟ

Κατόρθωσα να βάλω
λίγη τάξη μέσα μου.

Σχεδόν μου αρέσει όπως είμαι.

*
ΙΣΟΠΛΕΥΡΟ ΤΡΙΓΩΝΟ

Προχώρησα πολύ μακριά
μ' αυτή τη μανία μου για τάξη.

Τίποτα πια δεν μπορεί να συμβεί.

Guillevic
*μετ: Βασίλης Καραβίτης

Image Hosted by ImageShack.us
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ

Ή παίρνεις ένα άλμπουμ φωτογραφιών, ένα οποιοδήποτε ενός οποιουδήποτε προσώπου, σαν εμένα, σαν εσένα, σαν όλων. Και συνειδητοποιείς ότι η ζωή είναι εκεί, στα διάφορα κομμάτια που μικρά κι ανόητα ορθογώνια χαρτιού περικλείουν χωρίς να την αφήνουν να ξεφύγει από τα στενά τους όρια. Και στο μεταξύ η ζωή πρήζεται, ανυπομονεί, θέλει να ξεφύγει από τούτο το ορθογώνιο...

Antonio Tabucchi
-Δύο ελληνικά διηγήματα-
*μτφ: Ανταίος Χρυσοστομίδης


Image Hosted by ImageShack.us
ΣTAΛΑ ΣΤΑΛΑ

Σκάλα σκάλα σ’ ανεβαίνω
σκάλα θα σε κατεβώ
Η ζωή μου αντί για κύκλος
τριγωνάκι σκαληνό

Έρωτας κι όσο φωτίζει
σα φεγγάρι στρογγυλό
πάντοτε θαρρείς και κρύβει
άλλο τόσο σκοτεινό

Νίκος Παπάζογλου

Ετικέτες

permalink σχoλια: 6 ...