παρα-κείμενα

Παρασκευή, Ιουνίου 09, 2006

24 ~ αναμνήσεις, i

Image Hosted by ImageShack.usImage Hosted by ImageShack.usImage Hosted by ImageShack.us
Memories
like the corners of my mind
misty watercolor memories
of the way we were


Image Hosted by ImageShack.us
ΜΝΗΜΕΣ

Μερικές μνήμες είναι όπως μια κουνιστή πολυθρόνα
μέσα σ' ένα ηλιόλουστο δωμάτιο
άλλες ένα περβάζι με βασιλικό
ένα σεργιάνι σε ανθισμένο κήπο

Μα είναι και κάτι μνήμες
... που σε πνίγουνε βαθιά
...
Όμως εκείνη που χρόνια με τρομοκρατεί και με μαγεύει
σα σκύψιμο επάνω απ' τον κρατήρα ζωντανού ηφαιστείου
είναι η μνήμη σου
ένα ολωσδιόλου πανικό λαχάνιασμα
με ξωπίσω από τις φτέρνες μου τη λάβα φονική του έρωτά σου.

Λένα Παππά

Image Hosted by ImageShack.us
Το μπαλόνι σκάει, η προσοxή
Στρέφεται αργά αλλού. Τα σύννεφα
Στον νερόλακκο κομματιάζονται σαν από δόντια.
Συλλογίζομαι τους φίλους
Που μ' επισκέφθηκαν, πως ήταν το xθες.
Μια παράξενη στρέβλωση
Της ανάμνησης που κυριεύει το ονειροπόλο μοντέλο
Στη σιωπή του εργαστηρίου καθώς εκείνος σκέφτεται
Ν’ ακουμπήσει το μολύβι στην αυτοπροσωπογραφία.
Πόσοι άνθρωποι ήρθαν κι έμειναν για ένα διάστημα,
Εκφώνησαν φωτεινούς ή σκοτεινούς λόγους που έγιναν μέρος του εαυτού σου
Όπως το φως πίσω απ' την ανεμοδαρμένη ομίχλη και την άμμο,
Που διυλίστηκε και επηρεάστηκε απ' αυτούς, ώσπου να μη μείνει
Ούτε κομμάτι που να 'ναι πράγματι εσύ. Αυτές οι φωνές στο σούρουπο
Σου έχουν πει τα πάντα και ωστόσο, η ιστορία συνεχίζεται
Με τη μορφή αναμνήσεων που έχουν εναποτεθεί σε ασύμμετρους
Όγκους κρυστάλλων.
... ... ...

John Ashbery
μτφ: Χάρης Βλαβιανός
-Αυτοπροσωπογραφία σε κυρτό κάτοπτρο-

Image Hosted by ImageShack.us
ΔΙΠΛΟΒΡΑΣΙΑ

Δεν καθόμουν να βαρύνω το μυαλό μου με αναμνήσεις. Οι αναμνήσεις πάντα σε νικάνε. Ένας παοκτσής μού το 'πε κάποτε αυτό στο Πεκίνο, και είχε μεγάλο δίκιο. Να, πάρτε και την πιο απλή ανάμνηση. Εκείνο το βράδυ που κάτσαμε σ' εκείνο το παγκάκι στη Ναυαρίνου με τη Μαρία. Ας πέρασαν και είκοσι χρόνια. Ε, άμα το βάλεις με το νου σου, θα δεις ότι από τότε δεν βρέθηκε μάστορας να πελεκήσει πιο φίνο παγκάκι, δεν ξανάναψε τόσα αστέρια ο ουρανός, η Άλτζιντα δεν ξανάβγαλε τέτοιο ξυλάκι μανταρίνι, κι άμα μετά από κάνα δυο ώρες φτάσει και στη Μαρία, τότε είναι που ζαρώνει όλη σου η ζωή ίσαμε την τσίχλα που μασούσε όλο το βράδυ και που όταν πήγες να τη φιλήσεις την έβγαλε την κόλλησε στη ράχη του ξύλου και σου 'ρχεται τότε να πάρεις έναν πύραυλο όπου κι αν βρίσκεσαι να πας να γονατίσεις να ψάξεις μήπως κι είναι ακόμη κολλημένη εκεί μ' ενενήντα στρώσεις λαδομπογιά από πάνω. Καμιάν ανάμνηση δεν νίκησε ποτέ κανένας άνθρωπος.

Σάκης Σερέφας
-5 Διηγήματα-

Image Hosted by ImageShack.us
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΒΡΑΔΙΑ

Λέω σε ξέχασα και πια δε σε θυμάμαι
κι ότι για μένα είσαι πια μηδενικό
μα κάτι νύχτες απ' το κλάμα δεν κοιμάμαι
γιατί στη σκέψη μου γυρνάς σαν ξωτικό

Έρχονται βράδια βαριά ρημάδια
μέσ' στη ζωή μου και κάνουν μάγια
που με πληγώνουν και με ματώνουν
όταν σε σένανε η σκέψη μου γυρνά

Βαγγέλης Κορακάκης
(με τον Δημήτρη Μητροπάνο)

Ετικέτες

permalink

3 Comments:

Το αγαπημένο παιδί της μνήμης είναι η αφή.
Είναι η αίσθηση που πιάνει από το χέρι τις άλλες τέσσερεις
και τις παραδίδει στις περιπτύξεις της ενθυμήσεως.

Αφή, η αίσθηση που περιεργάζεται με τα ακροδάχτυλα το θαύμα.

Γιάννης Τόλιας

Δευτέρα, Ιανουαρίου 17, 2011 9:48:00 μ.μ.  

ΚΡΥΩΝΩ ΑΠΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ

Παγωμένο
φυσάει απόψε
το σκοτάδι στο σταθμό

Κρυώνω από εγκατάλειψη

Θα αφήσω
πάνω στο παγκάκι
το παλιό βιβλίο των υποσχέσεων

Αργά να ξεφυλλίζει
η νύχτα
των ματαιωμένων αφίξεων τις σελίδες

Πόσα χρόνια
έζησα
προσηλωμένα στην αναμονή

Αν σκότωνες την απόσταση θα σε κερνούσα μνήμη.

Γιάννης Τόλιας "Ευλύπη"

Σάββατο, Ιανουαρίου 29, 2011 10:07:00 π.μ.  

«Σε μιαν άλλη ζωή»

Θα ξυπνήσουμε και πάλι ανήσυχοι.
Αυτή η αμφίσημη συνοδός μας, η μνήμη.
Η αιωνίως επιμένουσα, εκεί που θα μας ενώνει,
επιτήδεια θα επιστρέφει στη σκέψη,
την παραφορά.

«Σε μιαν άλλη ζωή»

To ανθοδοχείο της προσμονής
ποιος θα το στολίζει με τα άνθη των σκιρτημάτων;

«Σε μιαν άλλη ζωή»

Ήρεμη και ολόφωτή
απέραντη ουράνια πλήξη,
χωρίς γκρεμούς επιθυμιών
να προστάζουν εκούσιες πτώσεις, και θριαμβικές συντριβές.

«Σε μιαν άλλη ζωή»

Που τα βράδια, η νοσταλγία θα κουρνιάζει με φτερά τσακισμένα
πάνω στα παγωμένα κλαδιά των αναμνήσεων.

«Σε μιαν άλλη ζωή
θα συναντηθούμε
ξανά»

Σάββατο, Μαΐου 12, 2012 11:08:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα