παρα-κείμενα

Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2010

148 ~ ομίχλη



Ομίχλης σύννεφο στο σπίτι ο έρωτας.
Με φώτα θα διέρχομαι τους διαδρόμους του.


Γιώργος Ιωάννου



ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΜΙΚΡΑΣ

Ομίχλη κατεβαίνει με τ' απόγευμα κι ο δρόμος
χαρακώνει το φως κομματιαστά γυρνώντας
μέσα στο άλλο φέγγος, σαν ξεγύμνωμα
σ' έναν απαίσιο αδυσώπητο βιασμό

Τότε λάμπουν για μας οι προβολείς, λάμπουν για σένα
ανάβουνε οι δυνατοί φακοί κι όλα φωτίζουν
το στόμα, τα μαλλιά, το νυχτωμένο σώμα'
έτσι φέγγει βαθιά στον ουρανό η αγάπη μας
θρυμματισμένη μουσική στον αερολιμένα, φέγγει
για τη στιγμή που η φλόγα θα εγγίσει
γλείφοντας το δοσμένο χέρι, κι όμως τρέμει
σαν ανοιxτή πληγή στη μουσκεμένη ώρα

Ομίχλη κατεβαίνει με τ' απόγευμα
μες στο μισόφωτο αλλάζουν όλα όψη, εξωραΐζονται
και ντύνονται το άλλο φως, το πιο δικό μας

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου
-O θάνατος του Μύρωνα-


ΜΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ Ι.Κ.

...
ήταν μια μέρα του Νοέμβρη
κι ήταν ομίχλη στο πάρκο

λόγια που μας είναι ολότελα άγνωστα
το να υπόσχεσαι κάτι

"που μένει στη μνήμη"
κι ο W. που λέει "η αγάπη δεν είναι συναίσθημα"

προχωρούσαμε όλο πιο μακριά όλο πιο βαθιά

ήταν παιδιά που οι λαχανιασμένες φωνές τους
ακούγονταν ξαφνικά κάπου κοντά

χάθηκαν στην ομίχλη απ' όπου
είχαν έρθει

Heiner Bastian
-Ξένη Ποίηση του 20ού αιώνα-
*μτφ: Νόρα Πυλόρωφ-Προκοπίου



Η ΓΟΥΡΟΥΝΑ

Η ομίχλη δεν έδειχνε πως θα διαλυόταν γρήγορα. Το αντίθετο μάλιστα, όσο πήγαινε και πύκνωνε. Τα στρώματα της γίνονταν όλο και πιο συχνά, πιο συμπαγή, φέρνοντας αντιμέτωπη τη διπλή φωτεινή δέσμη των προβολέων με την αιφνίδια λευκότητα ενός τοίχου που ξεπρόβαλλε μέσα στη νύχτα. Η οδήγηση γινόταν όλο και πιο επικίνδυνη. Θα έλεγε κανείς πως από παντού μες στην εξοχή ξεφύτρωναν αυλές, μπαμπακένιες οντότητες που καλούσαν η μια την άλλη κι έσμιγαν, σχηματίζοντας σιγά σιγά μια μάζα που σε λίγο θα γινόταν αδιαπέραστη.

Thomas Owen
-το κλειδί των ονείρων-
(Ανθολογία Βελγικού Γαλλόφωνου Διηγήματος)
*μτφ: από φοιτητές προγρ/τος μεταπτ. σπουδών



ΡΟΖΑ

Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
πώς έχει αλλάξει έτσι ο καιρός;
Περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
κι εγώ μες στην ομίχλη και τη μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός

Θάνος Μικρούτσικος / Άλκης Αλκαίος
(με τον Δημήτρη Μητροπάνο)

permalink

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα