παρα-κείμενα
Κυριακή, Ιανουαρίου 21, 2007
52 ~ εραστές
.
ΑΝΙΕΡΟΣ ΟΡΚΟΣ
παγιδέψαμε τον αγέραστο έρωτα
ιερόσυλοι εραστές
του δικού μας του χρόνου
που δεν έχει χωρίσματα
που δεν έχει γυρίσματα
που δεν έχει ρυτίδες
είναι ο ίδιος ο εχθρός μα και ο φίλος μας
στις παγίδες που βάζουμε συνεχώς στον εαυτό μας.
Σ' αγαπώ τελικά στην ευθεία των λέξεων
στην πιο κάθετη στιγμή του δικού μας θανάτου
που διαρκώς ανασταίνεται απ' τον τάφο του κόσμου.
Κι εσύ μένεις κοντά μου ενώ τρέχεις καλπάζοντας
κι εγώ φεύγω από σένα ενώ στέκομαι δίπλα σου
σ' ένα ένθεο ποίημα με θνητούς παραλήπτες.
Γιώργος Καραντώνης
ΞΥΠΝΩΝΤΑΣ ΑΠ' ΤΟΝ ΥΠΝΟ
Θα συναντηθούμε,
διάδρομοι θ' ανοίξουν,
θα 'μπει μέσα η βροχή,
η ζεστή δαγκανιά των σκύλων θά 'ναι απάνω μας.
Και παρασυρμένοι απ' το εξαίσιο άγγιγμα
όλων των φεγγαριών της πλάσης
θα 'μαστε οι εραστές
που σκορπίζουν το αίμα τους
στα μυστικά περάσματα της καρδιάς.
Philip Lamantia
-Σύγχρονοι Αμερικανοί ποιητές-
*μετ: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΗΧΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ
παγιδέψαμε τον αγέραστο έρωτα
ιερόσυλοι εραστές
του δικού μας του χρόνου
που δεν έχει χωρίσματα
που δεν έχει γυρίσματα
που δεν έχει ρυτίδες
είναι ο ίδιος ο εχθρός μα και ο φίλος μας
στις παγίδες που βάζουμε συνεχώς στον εαυτό μας.
Σ' αγαπώ τελικά στην ευθεία των λέξεων
στην πιο κάθετη στιγμή του δικού μας θανάτου
που διαρκώς ανασταίνεται απ' τον τάφο του κόσμου.
Κι εσύ μένεις κοντά μου ενώ τρέχεις καλπάζοντας
κι εγώ φεύγω από σένα ενώ στέκομαι δίπλα σου
σ' ένα ένθεο ποίημα με θνητούς παραλήπτες.
Γιώργος Καραντώνης
ΞΥΠΝΩΝΤΑΣ ΑΠ' ΤΟΝ ΥΠΝΟ
Θα συναντηθούμε,
διάδρομοι θ' ανοίξουν,
θα 'μπει μέσα η βροχή,
η ζεστή δαγκανιά των σκύλων θά 'ναι απάνω μας.
Και παρασυρμένοι απ' το εξαίσιο άγγιγμα
όλων των φεγγαριών της πλάσης
θα 'μαστε οι εραστές
που σκορπίζουν το αίμα τους
στα μυστικά περάσματα της καρδιάς.
Philip Lamantia
-Σύγχρονοι Αμερικανοί ποιητές-
*μετ: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΗΧΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ
Οι εραστές, όπως και κάθε άλλο ζωντανό πλάσμα, είναι εφήμεροι, βρίσκονται κάτω από την κυριαρχία του χρόνου. Όμως, καταλήγουν στην αποθέωση της θνητότητάς τους, αφού μόνο μέσω της θνητής σάρκας μπορούν να γευτούν τις ανυπέρβλητες απολαύσεις του έρωτα.
Ο έρωτας είναι ταυτόχρονα συνειδητοποίηση του θανάτου αλλά και απόπειρα μεταβολής της «στιγμής» σε αιωνιότητα (Paz, 1996: 206). Η ερωτική πράξη διαστέλλει το χρόνο, το παρόν μετατρέπεται σε απουσία χρόνου, διάρκεια. Υπενθυμίζουμε ότι ήδη στην «Εαρινή Συμφωνία» (1937-1938), την πρώτη εκτενή σύνθεση του Ρίτσου με κύριο θέμα την ερωτική αγάπη, ο ποιητής έγραψε τους ακόλουθους εμβληματικούς στίχους, οι οποίοι συνοψίζουν αριστουργηματικά αυτό το θέμα της «διεσταλμένης ερωτικής στιγμής»:
«Το παρελθόν ανύπαρκτο
Το μέλλον ανυποψίαστο
Παρόντες
μες στην πλήρη στιγμή
μες στην αιωνιότητα»
Τζίνα Καλογήρου
ΕΡΑΣΤΕΣ
Πέρασαν οι ώρες τους γοργά
και φύγανε οι εραστές θλιμμένοι
με βήματα επίσημα κι αργά
και καμπαρντίνα κουμπωμένη.
Και λυπηθήκαμε τους εραστές
με το μικρό στον τόπο
πήγαιν' έλα τους
να ονειρεύονται αγκαλιές ζεστές
σκαλίζοντας τη γη
με την ομπρέλλα τους.
Σταμάτης Κραουνάκης / Γιώργος Μακρής
Ο έρωτας είναι ταυτόχρονα συνειδητοποίηση του θανάτου αλλά και απόπειρα μεταβολής της «στιγμής» σε αιωνιότητα (Paz, 1996: 206). Η ερωτική πράξη διαστέλλει το χρόνο, το παρόν μετατρέπεται σε απουσία χρόνου, διάρκεια. Υπενθυμίζουμε ότι ήδη στην «Εαρινή Συμφωνία» (1937-1938), την πρώτη εκτενή σύνθεση του Ρίτσου με κύριο θέμα την ερωτική αγάπη, ο ποιητής έγραψε τους ακόλουθους εμβληματικούς στίχους, οι οποίοι συνοψίζουν αριστουργηματικά αυτό το θέμα της «διεσταλμένης ερωτικής στιγμής»:
«Το παρελθόν ανύπαρκτο
Το μέλλον ανυποψίαστο
Παρόντες
μες στην πλήρη στιγμή
μες στην αιωνιότητα»
Τζίνα Καλογήρου
ΕΡΑΣΤΕΣ
Πέρασαν οι ώρες τους γοργά
και φύγανε οι εραστές θλιμμένοι
με βήματα επίσημα κι αργά
και καμπαρντίνα κουμπωμένη.
Και λυπηθήκαμε τους εραστές
με το μικρό στον τόπο
πήγαιν' έλα τους
να ονειρεύονται αγκαλιές ζεστές
σκαλίζοντας τη γη
με την ομπρέλλα τους.
Σταμάτης Κραουνάκης / Γιώργος Μακρής
4 Comments:
Tu es la sainte
de l’immoralité
et de la lascivité
bête passionnée
de l’ agonie érotique
tu en es le tressaillement
tu te dévoiles de ton feuillage
et tu offres à la vue
l’ irrésistible clarté de la nudité
vêtu
de ma bure démoniaque
je suis celui qui célèbre
d une piété
exterminatrice
la mystagogie du corps
et je glisse
tout entier
vers le souple arc
entre tes cuisses
et je succombe
devant
le triomphe
de ta fluidité
aucune communion
hormis celle de ton eau parfumée
au jasmin
je ne recevrai .
Γ.Τ.
Είσαι αγία
της ανηθικότητος
και της λαγνείας
Θηριώνυμη του πάθους
Ερωτικού ψυχορραγήματος
είσαι
ο Σπασμός
Εκδύεσαι των φυλλωμάτων σου
και απονέμεις στην όραση
την αδήριτη
διαύγεια της γυμνότητος
Ενδεδυμένος
τα δαιμονικά μου άμφια
Ιερουργώ
με ευλάβεια
εξοντωτική
στη μυσταγωγία του σώματος
Και καταβαίνω
σύσσωμος
στο ευλύγιστο τόξο των μηρών σου
Και υποτάσσομαι
Ενώπιος
στο θρίαμβο
της ροής σου
Μηδέποτε κοινωνίαν
πλην αυτής
του υγρού ιάσμου σου
θα μεταλάβω.
Γ.Τ
Κι όμως υπάρχουν αυτοί οι σιωπηλοί αυτόπτες
των συγκλονισμών.
Άψυχα αντικείμενα, φυτά, δέντρα ή πετούμενα.
Όλο αυτό το σκηνικό που η επιθυμία κάποτε κατοίκισε.
Πάντα, σε κάτι που εμείς δεν θα γνωρίζουμε
θα είναι χαραγμένη η θύμηση
των αγγιγμάτων.
Να με πιστέψεις όταν σου λέω
πως όταν φυσάει ο άνεμος του φθινόπωρου
ταξιδεύει τόσες εικόνες
επισκέπτριες του παρελθόντος
που τα βράδια αποκαμωμένες κουρνιάζουν
πάνω στα εύθραυστα κλαδάκια της μνήμης.
Κάθε τόσο λοιπόν λυγίζω από νοσταλγία
κι έτσι πενθώ,
με σιωπή το θέρος.
Γιάννης Τόλιας
Όπου
περισσότερο
πονάω
Πάνω στο χαρτί
Εκεί παλεύεις
με τυφλή μανία
να με πυρπολήσεις
Ανήκουστη
η αγριότητά σου
κατά συρροή φόνισσες
οι λέξεις σου
Κι αν το αξίζω
είναι επειδή άργησα
να σου πω
Για τις λέαινες απουσίες σου
Πως εφορμούσαν
κατασπαράζοντας
σε στιγμές ανυποψίαστες
Τις ήμερες μέρες μου
Και γιατί
αυτή η πληγωμένη
επιθυμία
Δεν άντεξε
Από το χρόνο
και την απόσταση
κυνηγημένη
Έτσι λοιπόν
θα αφήσω τη τέφρα μου
να πέφτει προστατευτικά
Πάνω στους στίχους
Για να μπορείς
με ένα απλό
φύσημα λήθης
Να με σκορπίζεις.
Γιάννης Τόλιας
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα