παρα-κείμενα

Τρίτη, Μαρτίου 08, 2011

175 ~ θλίψη



Τη θλίψη σου που αγάπησα, να μην ιδώ ποτέ μου
ενάντιά σου να εγείρεται μοιραία καταστροφή,
και ανώφελη η αγάπη μου, πάλι xαρά του ανέμου
νάναι και μιας ασίγαστης μανίας η τροφή.


Μαρία Πολυδούρη



ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΘΛΙΨΗ

Γεια σου θλίψη
Καλημέρα θλίψη
έντομο που φωλιάζεις μέσα μου
κι ολονυxτίς καραδοκείς πότε θ' ανοίξω μάτι...

Στην αρχή σ' έχω λησμονήσει'
κοιτάζω τις γραμμές του ταβανιού -
άξαφνα πατείς και μπαίνεις
στη συνείδηση.

Έρχεσαι να πικράνεις τον πρωινό καφέ
ν' αποσπάσεις κάτι απ' την ελάχιστη χαρά
του χεριού μου στο πόμολο του παραθύρου
φέρνεις ανωμαλίες στο νερό του μπάνιου
προκαλείς το πρώτο δυσάρεστο τηλεφώνημα
είσαι τέρας
μικροσκοπικός Μινώταυρος που ζητάει τροφή
και συντηρείται με το ελάχιστο...
... ...

Οδυσσέας Ελύτης
-Μαρία Νεφέλη-



ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ

Φρόνιμη να 'σαι. Θλίψη μου, και λίγο ας ηρεμήσεις'
το βράδυ ζήτησες, και να, που φτάνει σιωπηλό'
την πόλη την τυλίγει αργά το φως το αxνό της δύσης,
σ' άλλους γαλήνη φέρνοντας και σ' άλλους στεναγμό.

Χυδαίο το πλήθος των θνητών θα τρέξει, οδηγημένο
απ' το μαστίγιο της σαρκός (ενός δημίου στυγνού),
να δρέψει τύψεις στη φριχτή γιορτή των κολασμένων
δώσ' μου το χέρι, Θλίψη μου, να πάμε εμείς αλλού.

Κοίταξε πώς στα ρόδινα των ουρανών μπαλκόνια
βγαίνουν και γέρνουν σαν παλιές κυράδες πεθαμένες,
με φορεσιές αλλοτινές, τα περασμένα χρόνια.

Θυμήσου, με χαμόγελο πικρό, χαρές χαμένες,
και σαν μεγάλο σάβανο που αργά τη γη σκεπάζει
κοίτα, καλή μου, τη γλυκειά νύχτα που πλησιάζει.

Charles Baudelaire
*απόδοση: Στυλιανός Αλεξίου
-Το Δέντρο, τ.153/154-



ΜΠΡΙΓΙΟΛ

Μεγάλωσε μ' ένα τεράστιο σύννεφο θλίψης πάνω απ' το κεφάλι του. Όμως το είχε συνηθίσει, δεν παραπονιόταν ποτέ και για τίποτα, δεν ήξερε άλλωστε αν υπήρχε άλλος τρόπος ζωής, αν κάπου αλλού τα πράγματα είναι αλλιώς, και ίσως ήταν αυτό που τον καθησύxαζε.

Δημήτρης Χατζόπουλος


ΘΛΙΨΗ

Ούτε κρασί ούτε πιοτό απόψε δε με πιάνει
και κλαίω την αγάπη μας που έχει πια πεθάνει

Νοιώθω στην καρδιά μου, απόψε, μια θλίψη -
έφυγες εσύ και πολύ μου ’χεις λείψει
Κι όμως περιμένω με λαχτάρα στην καρδιά
να γυρίσεις μια βραδιά

Ούτε γιατρός, ούτε κανείς μπορεί να με γιατρέψει
και μια ζωή που ζήσαμε την έχεις καταστρέψει

Μανώλης Χιώτης
(με την Μαίρη Λίντα)

permalink

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα