παρα-κείμενα

Δευτέρα, Ιουνίου 30, 2008

106 ~ κρύο



Αν φύγεις
εκεί που η θάλασσα σμίγει
με μουσικές και με φώτα
να θυμάσαι
κάνει κρύο σ' αυτό τον παράξενο κόσμο
δεν έχω τίποτε άλλο, μόνο δάκρυα
που παίζουν
με το μουσκεμένο φως του δρόμου...


Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου


Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΑΘΕΩΝ

Κρυώνω χωρίς εσένα, κρυώνω
μέσα σ' αυτό τον χειμώνα των λέξεων
εγώ, ο εχθρός μου
εσύ, ο εαυτός μου
εμείς
κι όλα όσα διαβήκανε και θα διαβούν
μαζί μ' εμάς, χωρίς εμάς, αντί για εμάς
αλλά πάντοτε για εμάς τους δυό
και για τους δίδυμους εαυτούς μας.

Σκέπασέ με λοιπόν
μ' ένα παπλωμα μνήμης
κι αγκάλιασέ με παντοτεινά
μ' ένα ζεστό ανοιξιάτικο μέλλον.

Γιώργος Καραντώνης


ΠΑΓΩΜΕΝΑ ΤΖΑΜΙΑ

Έλα λίγο κοντά, μην ακόμα
κουμπώσεις τη φούστα.
Δες τα νύχια μου πώς θα τα χώσω
στου βελούδου το πέλος.

'Ελα λίγο κοντά, ζέστανέ με
λίγο μόνο!

Σαν φυσά ο αέρας και παγώνει
τα τζάμια!
Σε φτηνό πανδοχείο
στην άκρη της πόλης.
Επιτέλους οι δυο μας, Μαρία!

Arto Melleri
-Δώδεκα Φινλανδοί ποιητές-
*απόδ: Μαρία Μαρτζούκου



H ZΩΗ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ

"Μη φωτίζεις τους φόβους μου", του είχε πει κάποτε. "Δεν θέλω να τους βλέπω. Θέλω μόνο να μπορώ να τους αποτυπώνω. Θέλω να τους εικονογραφώ, δεν χρειάζομαι να τους βλέπω. Έρχονται μόνοι τους και μπαίνουν στην σκοτεινή κάμερά μου". "Και δεν τους βλέπεις αναποδογυριμένους μέσα στην σκοτεινή κάμερά σου;" "Όχι. Αυτοί υποκαθιστούν τη σκέψη μου, την αίσθησή μου. Υποχρεώνομαι να τους δώσω μορφή χωρίς να τους δω. Τους προβάλλω." Εκείνος σήκωσε τότε το χέρι του και της χάιδεψε το μάγουλο. "Θα μείνεις μόνη τώρα που θα φύγω;" "Έτσι λέω."

Η επαφή με το κρύο στο πρόσωπο την τράβηξε από τη σκηνή που εξελισσόταν στη φαντασία της. Χιόνι, φρέσκο χιόνι παντού...

Κλαίρη Μιτσοτάκη
-Το Δέντρο, 141/142-


ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΟΜΕΡ ΒΡΥΩΝΗ

Τ' άλογο τ' άλογο Ομέρ Βρυώνη
δες το κορίτσι μου πόσο κρυώνει
Έλα ν' ανέβουμε κι απόψε στ' άστρα
για να του φέρουμε χρυσή θερμάστρα.

Τ' άλογο, τ' άλογο, Ομέρ Βρυώνη
φέρ' το τσεκούρι μου και το πριόνι
και πάμε γρήγορα να κόψω ξύλα
γιατί έχει σύγκρυο κι ανατριχίλα.

Τ' άλογο, τ' άλογο, Ομέρ Βρυώνη
τούτο το σύννεφο μ' εξαγριώνει
και το κορίτσι μου προσμένει πάντα
μ' ένα θερμόμετρο που λέει σαράντα

Μάνος Χατζιδάκις / Νίκος Γκάτσος
(με την Μελίνα Μερκούρη)
permalink

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα