παρα-κείμενα
Δευτέρα, Μαΐου 22, 2006
12 ~ τα χέρια, i
ΦΥΓΗ
Δεν είναι η νύχτα σκοτεινή – σκοτεινός είναι ο κόσμος.
Μείνε μαζί μου λίγο ακόμη.
Τα χέρια σου στην πλάτη της καρέκλας –
να τι θα θυμάμαι.
Και πριν σφιχτούν εκεί, να μου χαϊδεύουν απαλά τους ώμους.
…
Και πριν από αυτό, εσύ να με κρατάς, να με κρατάς γιατί αύριο φεύγεις – μακριά, έτσι τουλάχιστον δηλώνεις,
Κι αυτό, αυτή η απόφανση, δεν επιδέχεται ερώτηση καμία...
Louise Gluck
(μετ: Δήμητρα Κωτούλα)
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΑΣΤΕΪΡΑ
(9)
Κοίτα Ανδρέα, τους άντρες με τα επιδέξια χέρια
...
Χέρια ανθρώπινα, σπάνια,
χέρια πρωτομαστόρων,
χέρια εραστών σε κάποιου
πολυχάιδευτου στήθους τα μέτρα καμωμένα
και χέρια αλαφιασμένα που ο σπαραγμός τα σπρώχνει
δυνατά να σφιχτούνε ψάχνοντας το 'να τ' άλλο.
Gabriel Celaya
(μετ: Ηλίας Ματθαίου)
Τ' ΑΓΟΡΙΑ
Ύστερα είπα καλό βράδυ και δώσαμε τα χέρια. Ήταν σκληρά, δουλευτάδικα χέρια, αντρικά του εργάτη. Ο Κώστας κάπνιζε Sante σκέτο και είχε δάχτυλα κίτρινα. Ο Χαράλαμπος ένας από τους μεθυσμένους φορούσε στον δείχτη του αριστερού του χεριού ένα χασάπικο δαχτυλίδι. Δεν τους άρεσαν τα πολλά λόγια. Όταν έφυγα δεν ήξερα αν συνάντησα άντρες για παιδιά. Στον άλλο δρόμο, απ' το Αιγάλεω ως την Ομόνοια, κοίταξα το μαλακό μου, άσπρο μου χέρι της ποίησης.
Γιάννης Πατσάκας
ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ Μ' ΑΓΑΠΗΣΕΣ
Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου...
Μαρία Πολυδούρη
ΑΥΤΟ Τ' ΑΓΟΡΙ
Αυτό τ' αγόρι με τα μάτια τα μελιά
κάνει τον κόσμο μια δρασκελιά
κι ανάβει τ' άστρο που έχω βαθιά μου,
χέρια ζεστά μου μπράτσα σπαθιά μου
Αυτό τ' αγόρι που με βλέπει και γελά
βόηθα το Θε μου να 'ναι καλά
Μάνος Λοΐζος / Λευτέρης Παπαδόπουλος
Ετικέτες χέρια
1 Comments:
Έχουν και τα χέρια τον κυματισμό τους.
Οι ελιγμοί τους προδίδουν τις περισσότερες φορές τις προθέσεις μας.
Η χειραψία, είναι ο τρόπος που διαλέγει η αφή να συναντήσει
δυο ανθρώπους.
Μια θερμή χειραψία μεταδίδει σε εμάς ή στους άλλους κρυφά
μηνύματα.
Ο δείκτης που τείνει κάποιος για να δείξει κάτι αξιοθαύμαστο
μπορεί επίσης και να καταδώσει.
Από τη φορά του αντίχειρα οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες
χάριζαν ή θέριζαν μια ζωή.
Τα δάχτυλα των χεριών όταν ακουμπούν τα πλήκτρα
γεννούν μουσική
όταν όμως θυμώσουν συγκεντρώνονται στο βάθος της παλάμης
και εκτοξεύουν βίαιο κτύπημα.
Τα απελπισμένα χέρια αρπάζονται από τη σανίδα του ναυαγού
τα φιλεύσπλαχνα ελεούν
και τα αυτάρεσκα στολίζουν τα μαλλιά μιας γυναίκας
Τα χέρια χαρίζουν πατρικό, φιλικό, ή ερωτικό χάδι.
Όταν οι παλάμες ενώνονται στη πηγή, μας ξεδιψούν.
Τα χέρια είναι πλασμένα για άμυνα ή επίθεση.
Είναι το πρώτο στήριγμα και στις δυο περιπτώσεις.
Τέλος τα δάχτυλα είναι αυτά που αποτυπώνουν
πάνω στο χαρτί, ή αναπαριστούν με χρώματα τις γόνιμες δημιουργίες μας.
Υ.Γ. Είναι τα χέρια σου
που αγγίζουν
και αποκτάει αποτύπωμα
η επιθυμία…
Γιάννης Τόλιας
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα