παρα-κείμενα
Κυριακή, Μαΐου 21, 2006
11 ~ γράμματα, i
Σου γράφω... Κι όμως τόση είν’ η σιγή που με κυκλώνει,
που, λέω, αν άντεχα τα χείλη θ’ άκουες τη φωνή μου...
Άγγελος Σικελιανός
Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΕΦΤΑΣΕ ΝΩΡΙΣ
Σεπτεμβρίου δεκαεπτά μέρα Τετάρτη
ανοίγω το σάκκο με τα χειμωνιάτικα
το σακκάκι μου το παντελόνι μου
δυό πουλόβερ
στην εσωτερική τσέπη μια απόδειξη συστημένου
(η απάντηση δεν ήλθε ποτέ).
Ο χειμώνας έφτασε νωρίς φέτος, απροσδόκητα.
Χρίστος Ρουμελιωτάκης
-Ξένος Ειμί και άλλα Ποιήματα -
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
Είμαι κουρασμένη, Λατρεία μου, τρίβοντας την καρδιά μου
Στον πόθο μου για σένα'
Στείβοντάς την σε μικρές σταγόνες μελάνι
Και ταχυδρομώντας την.
Και ζεματίζομαι εδώ μόνη, κάτω απ' τη φωτιά
Του ολόγεμου φεγγαριού.
Amy Lowell
*μτφ: Τάσος Κόρφης
-Συνυπάρξεις-
Ο ΤΑΧΥΔΑΚΤΥΛΟΥΡΓΟΣ
Εγώ ήμουν ολομόναχος σ' εκείνο το κελλάρι και αδημονούσα να φέρω σε πέρας ένα σημαντικό εγχείρημα. Είχα προμηθευτεί ένα φύλλο χαρτί και ένα υπόλειμμα μολυβιού, και εδώ και μέρες περίμενα να μου παρουσιαστεί η κατάλληλη ευκαιρία να γράψω το πρόχειρο ενός γράμματος, στα ιταλικά βέβαια, που ήθελα να εμπιστευτώ σ' έναν ιταλό εργάτη να το στείλει στην Ιταλία στους δικούς μου. Πράγματι εμάς, μας ήταν αυστηρά απαγορευμένο να γράφουμε. Ήμουν βέβαιος πως, αν το σκεφτόμουν λίγο, θα έβρισκα τον τρόπο να συντάξω ένα μήνυμα που θα ήταν αρκετά σαφές για τους δικούς μου και συνάμα αρκετά αθώο ώστε να μην προσελκύσει την προσοχή της λογοκρισίας. Δεν έπρεπε να με δει κανείς, γιατί το απλό γεγονός ότι έγραφα ήταν από μόνο του ύποπτο, (για ποιο λόγο και σε ποιόν θα μπορούσε κάποιος από μας να έχει κάτι να γράψει;) και το στρατόπεδο καθώς και το εργοτάξιο έβριθαν από καταδότες. Άφού δούλεψα καμιά ωρίτσα τακτοποιώντας τους κυλίνδρους, ένοιωσα αρκετά ήρεμος για να αρχίσω το γράψιμο.
Primo Levi Λιόσα
*μτφ: Σάρα Μπενβενίστε
-Λίλιθ-
ΒΡΟΧΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
Βροχή και σήμερα κι ούτε ένα γράμμα σου
κι ούτε ένα μήνυμα στον μαύρο ουρανό...
Φυλάξου αγέρα μου, φυλάξου αγρύπνια μου
φυλάξου αγόρι μου, από τον κεραυνό
Γιάννης Σπανός / Λευτέρης Παπαδόπουλος
Ετικέτες γράμματα
2 Comments:
Έσκισες το γράμμα μου
σε μικρά κομμάτια
που έτρεχαν πίσω σου
πεινασμένα σκυλιά
όπως τις φύσαγε ο αέρας
οι λέξεις.
Γ.Τ. Από τον πειρασμό της νοσταλγίας (2002)
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα