παρα-κείμενα
Τρίτη, Μαΐου 09, 2006
3 ~ φιλιά, i
Αuguste Rodin: Le baiser
LANGUEUR D’ AMOUR
Aχ, να φιλούσα τα δυο χείλη σου
τα πορφυρά σου χείλη, τόσο,
τόσο τρελά και τόσο αχόρταγα,
που απ’ τα φιλιά να τα ματώσω…
Να τα ματώσω τα δυο χείλη σου!
Τα χέρια να σου πλέξω γύρω
και μες στα βάθη τα ολοσκότεινα
των μαύρων ίσκιων να σε σύρω
Ναπολέων Λαπαθιώτης
ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Μεγάλος είναι ο κόσμος και ταιριάζει
πάνω απ' τη θάλασσα στο παράθυρο αυτό.
Μεγάλη είναι η θάλασσα και ταιριάζει
στο κρεβάτι και το στρώμα το ερωτικό.
Μεγάλος είναι ο έρωτας και ταιριάζει
στου φιλιού το διάστημα το μικρό.
Carlos Drummond de Andrade
*μτφ: Αντρέας Παγουλάτος
ΤΟ ΦΙΛΙ
Όσο δινόταν το «Φιλί» τ’ αγάλματα απέκτησαν ανθρώπινες ψυχές. Οι μορφές ξεψύχησαν όταν τα χείλη απομακρύνθηκαν. Η Camille μπήκε στην υπογραφή της και εξαφανίστηκε. Ο Rodin περίμενε μέσα στις μορφές που είχε γεννήσει για το επόμενο «Φιλί».
Τραντάχτηκα στον ύπνο μου – σαν να έπεφτα από μια φανταστική σκάλα. Με χάιδευες στα μαλλιά. Είχες κολλήσει απάνω μου για να δεις ό,τι έβλεπα στον ύπνο μου. Ξύπνησα απότομα. Το όνειρο χάθηκε, έσβησε και η οθόνη. Βρήκα τα χείλη σου, που δεν ήταν από μπρούντζο, και τα φίλησα μες στον ύπνο μου.
Μαριγώ Αλεξοπούλου
ΑΠΟΨΕ ΦΙΛΑ ΜΕ
Απόψε φίλα με
να με χορτάσεις
αύριο φεύγω
και θα με χάσεις
Απόψε φίλα με
κι αγκάλιασέ με
αύριο φεύγω
λησμόνησέ με
Μανώλης Χιώτης / Χρήστος Κολοκοτρώνης
Ετικέτες φιλιά
2 Comments:
πριν να ανοίξω την πόρτα της λήθης
Για να μου δώσεις
εκείνο το φιλί
το φονικό των αποστάσεων
Γ.Τ.
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα