παρα-κείμενα
Σάββατο, Φεβρουαρίου 10, 2007
54 ~ γράμματα, iii
Συγχώρα με για το βαρύ χειμώνα
Σου αναγγέλω την επιστροφή των πελαργών
και σου χαρίζω δυο μικρά ποιήματα
να στροβιλίζονται στον κήπο σου
σαν ανοιξιάτικες νιφάδες.
Είσαι καλά;
Τόλης Νικηφόρου
ΓΡΑΜΜΑ
Αγαπημένε μου ταχυδρόμε, κρυφέ εραστή
που κλεφτά διαβάζεις το γράμμα πες μου
πριν αποφασίσεις αν θα το παραδώσεις
αναγνωρίζοντας από χιλιάδες επιστολές
εκείνη που οφείλεις να καταστρέψεις
αφήνοντας τον φάκελο στη βροχή…
Γιώργος Χουλιάρας
ΜΗ ΓΡΑΦΕΙΣ
...
Μην γράφεις πια. Φοβάμαι κι αυτή τη μνήμη μου ακόμη,
που τη φωνή σου φύλαξε. Θαρρώ πως με καλεί, πως με φωνάζει.
Μην δείχνεις το νερό σ' αυτόν που δεν μπορεί να πίνει,
μια αγαπημένη επιστολή, αντίτυπο είναι μιας εικόνας.
Μην γράφεις πια.
Μην γράφεις πια. Δεν ημπορώ να υποφέρω αυτά τα λόγια
ανασαλεύουν, ναι, αναταράζουν την ψυχή μου.
Πιστεύω πως ανάμεσα στο ωραίο χαμόγελό σου λαμπυρίζουν
κι αποτυπώνονται, μ' ένα φιλί, στο βάθος της καρδιάς μου.
Μην γράφεις πια.
Marceline Desbordes-Valmore
*απόδοση: Βασίλειος Ι. Λαζανάς
-Τα ερωτικά των Γάλλων κλασικών ποιητών-
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΒΔΟΜΗ
Πλήγωσες πολλούς πάνω στο γλέντι σου, σκόρπισες γύρω σου πολλή στάχτη και απονιά... Με σκληρά χέρια άγγιζες τα κορμιά των συντρόφων σου, με πέτρινα χείλη φίλησες τα χείλη τους. Έτσι γεννιούνται τα πετροβασίλεια, όπου ο καθένας τελικά πεθαίνει μόνος του, χωρίς να έχει ζήσει μια αληθινή στιγμή στη ζωή του.
Κοντεύει πια να ξημερώσει και δεν αντέχω
να σου γράφω άλλο, κουράστηκα...
Γιώργος Μανιώτης
ΑΝΑΘΕΜΑ ΣΕ
Στείλε ένα γράμμα μια συλλαβή, αν έχεις το Θεό σου,
που κρέμομαι απ' τα χείλη σου κι είμαι στο έλεός σου.
Ανάθεμά σε, δε με λυπάσαι που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ και τώρα μαραζώνω
Παντελής Θαλασσινός
Ετικέτες γράμματα
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα