παρα-κείμενα

Σάββατο, Νοεμβρίου 04, 2006

36 ~ σώματα, i

.
.
Όταv απoβάλλεις τo ρoύχo σoυ και μέvεις oλόγυμvoς
όπως o τύραvvoς εκείvoς ή ρεξ
πρoς τι τα λελυμέvα αιvίγματα;
Εδώ αναδύεται πάλι το φως
το ηθο-ποιό σώμα και πάθος.

Αντίοχος Σαράντης


KΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ

...φθινόπωρο πρωί,
μυρίζει παντού θανάσιμα αμαρτήματα το σώμα σου
κι η πόλη έκδοτη στο σκοτάδι
και στη μαύρη μαγεία, στο στόμα τ' ουρανού
με σπρώχνουν να ενδώσω οι φονιάδες σου,
εγώ όμως θέλω το χώμα, το έγχρωμο σώμα σου...

Γιώργος Βέης


ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ

Κανείς εδώ,
και το σώμα λέει: ό,τι λέγεται
δεν είναι για να ειπωθεί. Ωστόσο ο κανένας
είναι κι αυτός ένα σώμα, κι ό,τι λέει το σώμα
δεν το ακούει άλλος,
μόνο εσύ.
...
Κι ωστόσο, το σώμα είναι ο τόπος
όπου τίποτα δεν πεθαίνει. Και κάθε νύχτα,
από τη σιωπή των δέντρων, το ξέρεις,
η φωνή μου
βαδίζει κατευθείαν επάνω σου.

Paul Auster
* μετ: Βικτωρία Καπλάνη


ΛΕΥΚΟΙ ΧΩΡΟΙ

...Ήχοι αναδύονται από τη φωνή για να εισέλθουν στον αέρα, και τριγυρνούν και αναπηδούν και εισέρχονται στο σώμα που καταλαμβάνει αυτό τον αέρα, και παρόλο που δεν μπορούν να γίνουν ορατοί, οι ήχοι αυτοί λειτουργούν ως μια χειρονομία, ακριβώς όπως ένα χέρι όταν αυτό τεντώνεται στον αέρα κατευθυνόμενο προς ένα άλλο χέρι, και σ' αυτή τη χειρονομία μπορεί να διαβαστεί όλο το αλφάβητο του πόθου, η ανάγκη του σώματος να γίνει αποδεκτό πέραν του εαυτού του, τη στιγμή που κατοικεί στη σφαίρα της δικής του κίνησης.

Paul Auster
* μετ: Βικτωρία Καπλάνη


ΕΞΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Τα σώματα που αγάπησες
σου ανοίξανε θυρίδες στα σκοτάδια
κι εσύ που ως τώρα κράτησες
μου λες "ας ήταν ψέματα τα βράδια"

Θ' αλλάζουν όλα γύρω σου
και μόνο αυτά που πέρασες θα μείνουν...

Γιάννης Σπανός / Λίνα Νικολακοπούλου

Ετικέτες

permalink

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα