παρα-κείμενα
Τετάρτη, Νοεμβρίου 22, 2006
41 ~ θάλασσα, i
.
ό,τι μας ενώνει, ό,τι μας χωρίζει
η θάλασσα
- πώς να δραπετεύσεις;
Ελένη Αστρινάκη
ΚΟΝΙΑΚ ΜΗΔΕΝ ΑΣΤΕΡΩΝ
Ας σταθούμε στο πλευρό ετούτης της μικρής
φωτογραφίας
που είναι ακόμα στον ανθό του μέλλοντός της:
νέοι ανώφελα λιγάκι αγκαλιασμένοι
ενώπιον ανωνύμως ευθυμούσης παραλίας.
Ναύπλιο Εύβοια Σκόπελος;
Θα πεις
και πού δεν ήταν τότε θάλασσα;
Κική Δημουλά
ΔΕΝ ΠΛΕΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ
Δεν πλέουμε στην ίδια θάλασσα
αν και δίνουμε την εντύπωση αυτή.
Με βαρύ φορτίο στο κατάστρωμα
-ξύλα και σίδερο-
κι άμμο και τσιμέντο στ' αμπάρια,
καρφώνομαι σε αγριεμένη θάλασσα
κι ουρλιάζω στην ομίχλη.
Πλέεις σε χάρτινο καράβι
με όνειρα στα γαλάζια πανιά,
τόσο απαλός ο άνεμος, τόσο ήρεμο το κύμα.
Οlav H. Hauge
*μετ: Γιώργος Χριστογιάννης
ΑΜΟΡΓΟΣ
Μανώλης Γλέζος
ΠΕΣ ΜΟΥ ΘΑΛΑΣΣΑ
Πες μου θάλασσα,
πόσα μυστικά σου απ' τον κόσμο κρύβεις
και μες τη σιωπή, στα βαθιά,
χρόνια τα κλείνεις
Θάλασσά μου, σαν και σένα κάποτε
φουρτούνες σήκωνα κι εγώ
Στα νερά μου τ' αγριεμένα, αγάπες
αδικούσα δίχως να σκεφτώ
Κι έστειλα πολλές φορές καράβια
στης καρδιάς μου το βυθό
- ίδια εγώ με σένα
Αντώνης Μιτζέλος / Ελένη Ζιώγα
ό,τι μας ενώνει, ό,τι μας χωρίζει
η θάλασσα
- πώς να δραπετεύσεις;
Ελένη Αστρινάκη
ΚΟΝΙΑΚ ΜΗΔΕΝ ΑΣΤΕΡΩΝ
Ας σταθούμε στο πλευρό ετούτης της μικρής
φωτογραφίας
που είναι ακόμα στον ανθό του μέλλοντός της:
νέοι ανώφελα λιγάκι αγκαλιασμένοι
ενώπιον ανωνύμως ευθυμούσης παραλίας.
Ναύπλιο Εύβοια Σκόπελος;
Θα πεις
και πού δεν ήταν τότε θάλασσα;
Κική Δημουλά
ΔΕΝ ΠΛΕΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ
Δεν πλέουμε στην ίδια θάλασσα
αν και δίνουμε την εντύπωση αυτή.
Με βαρύ φορτίο στο κατάστρωμα
-ξύλα και σίδερο-
κι άμμο και τσιμέντο στ' αμπάρια,
καρφώνομαι σε αγριεμένη θάλασσα
κι ουρλιάζω στην ομίχλη.
Πλέεις σε χάρτινο καράβι
με όνειρα στα γαλάζια πανιά,
τόσο απαλός ο άνεμος, τόσο ήρεμο το κύμα.
Οlav H. Hauge
*μετ: Γιώργος Χριστογιάννης
ΑΜΟΡΓΟΣ
Να θωρείς τη θάλασσα από τριακόσια μέτρα ύψος. Από μόνο του είναι μαγεία. Μια οριζόντια επισκόπηση κουράζει πάντα τα μάτια για τη δυσκολία να διακρίνεις στα αχανή βάθη του ορίζοντα. Χάνεσαι μέσα σ' εκείνα τα ατελεύτητα μακρινά σύθαμπα, όπου σμίγει η θάλασσα και ο ουρανός. Η επισκόπηση όμως από ψηλά, σου δίνει άλλην αίσθηση. Είναι σαν να έχεις όλον εκείνο τον κόσμο δικό σου, μέσα στα όρια της εμβέλειας της όρασής σου.
Μανώλης Γλέζος
ΠΕΣ ΜΟΥ ΘΑΛΑΣΣΑ
Πες μου θάλασσα,
πόσα μυστικά σου απ' τον κόσμο κρύβεις
και μες τη σιωπή, στα βαθιά,
χρόνια τα κλείνεις
Θάλασσά μου, σαν και σένα κάποτε
φουρτούνες σήκωνα κι εγώ
Στα νερά μου τ' αγριεμένα, αγάπες
αδικούσα δίχως να σκεφτώ
Κι έστειλα πολλές φορές καράβια
στης καρδιάς μου το βυθό
- ίδια εγώ με σένα
Αντώνης Μιτζέλος / Ελένη Ζιώγα
Ετικέτες θάλασσα, Ι.Σ.Μ.-φωτ. 1
3 Comments:
ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ ΣΟΥ
Κυματίζεις
μεσίστια
την ημιθανή
μνήμη
Όμως εγώ
όλο το βράδυ
Θα πίνω
Να μεθώ
Την τρικυμισμένη
θάλασσα του κορμιού σου
Κι ούτε ένα άγγιγμα
να με διασώσει
και να με παραδώσει
στη σωτήρια λέμβο
της αφής σου.
Γ.Τ.
Της Ευλύπης για τα διαμάντια των δακρύων της.
Θα την τιμωρήσω
που γέμισε αλμύρα
τα μάτια σου
Είπε θυμωμένη η Νύχτα
Και με ένα σπρώξιμο
έριξε το φεγγάρι
κι έκαψε τη θάλασσα.
Γιάννης Τόλιας
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα