παρα-κείμενα
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 14, 2007
78 ~ τσιγάρα, i
Οι περισσότερες μνήμες μας τελείωσαν το πρωί
δίπλα σε αποκοιμισμένα σώματα και ξεχασμένα τσιγάρα.
Γιώργος Χρονάς
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ
Το δωμάτιό μου στο σχήμα ενός κλουβιού,
Ο ήλιος απλώνει το χέρι του στο παράθυρο,
Εγώ όμως που θέλω να καπνίσω φτιάχνοντας αυταπάτες
Ανάβω το τσιγάρο μου με το φως της μέρας
Δε θέλω να ταξιδέψω, θέλω να καπνίσω.
Guillaume Apollinaire
* απόδοση: Μαρία Φραγκούλη
-Το Δέντρο, τ.147/148-
ΣΑΡΚΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ
...
Κάτσε, λοιπόν αντικρυστά μου΄
θέλω να βλέπω κατάμονος την κλίση των γονάτων σου και να
καπνίζω
ώσπου να πέσει η νύχτα μυστική και πάνω απ' το κρεβάτι μας να
στυλωθει μαγνητισμένο
ένα ρεμπέτικο φεγγάρι Σαββατόβραδο μ' ένα βιολί, κλαρίνο και
σαντούρι.
Γιάννης Ρίτσος
-Τα ερωτικά-
ΣΑΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΣΙΓΑΡΟ
Ένα τσιγάρο ακόμα και φεύγουμε. Το σταχτοδοχείο γέμιζε κι ο ευγενής σερβιτόρος το άλλαζε κάθε τόσο. Κανείς τους δεν ήθελε να φύγει και όταν σταμάτησε η βροχή το τσιγάρο έγινε το νέο τους άλλοθι. Δεν ήταν πως δεν χόρταινε ο ένας τον άλλον, ήταν που ήθελαν να καπνίσουν ένα τσιγάρο ακόμα. Ούτε πως τρόμαζαν, το ίδιο κι οι δυο, στη σκέψη πως η πιθανότητα να ξανασυναντηθούν τυχαία ήταν σχεδόν μηδενική. Κι άλλο ένα κι ένα ακόμα. Οι πλάκες του στενού πεζόδρομου είχαν κιόλας στεγνώσει και το πακέτο του Τίμου είχε τελειώσει από ώρα. Τώρα μοιράζονταν τα δικά της, που όπου να 'ναι θα τέλειωναν κι αυτά. Μαζί με τα τσιγάρα θα τέλειωναν και τα ψέμματα. Πήρε το προτελευταίο και έτεινε το πακέτο στον Τίμο. Το τελευταίο δικό σου, του είπε. Με αργές κινήσεις άναψε το δικό της και μέσα της ευχήθηκε να μην τελειώσει ποτέ.
Μισή ώρα αργότερα, ψάχνοντας το κλειδί μέσα στην τσάντα της, ένιωσε ένα δυνατό τσούξιμο στο χέρι. Το τράβηξε απότομα και τότε είδε την πληγή από το κάψιμο ανάμεσα στο μεσαίο δάχτυλο και τον αντίχειρα.
Ιωάννα Μοάτσου - Στρατηγοπούλου
- Εφτά τραγούδια θα σου πω -
ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΒΑΡΥ
Οι κουρτίνες κλειστές
στο δωμάτιο σκιές.
(Στο δωμάτιο σκιές
μαύροι κύκλοι σε κρύσταλλα μάτια)
Με πονάει που με θες
οι φωνές δυνατές.
(Οι φωνές δυνατές
αγωνία, στην άμμο παλάτια)
Στο δωμάτιο σκιές
μαύροι κύκλοι σε κρύσταλλα μάτια
Το τσιγάρο βαρύ,
ποιος να πει, τι να πει
(Το τσιγάρο βαρύ,
βιαστικά θα ντυθώ και θα φύγω)
Με μια στάλα ντροπή
στο φευγάτο φιλί
(Με μια στάλα ντροπή,
σ’ αγαπώ που μ’ αγάπησες λίγο)
Το τσιγάρο βαρύ,
βιαστικά θα ντυθώ και θα φύγω
(Δεν ακούω τι λές...
Σε πληγώνει και κλαις -
πυρετός η στιγμή που απομένει)
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας / Λίνα Δημοπούλου
(με την Μελίνα Ασλανίδου)
ΣΑΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΣΙΓΑΡΟ
Ένα τσιγάρο ακόμα και φεύγουμε. Το σταχτοδοχείο γέμιζε κι ο ευγενής σερβιτόρος το άλλαζε κάθε τόσο. Κανείς τους δεν ήθελε να φύγει και όταν σταμάτησε η βροχή το τσιγάρο έγινε το νέο τους άλλοθι. Δεν ήταν πως δεν χόρταινε ο ένας τον άλλον, ήταν που ήθελαν να καπνίσουν ένα τσιγάρο ακόμα. Ούτε πως τρόμαζαν, το ίδιο κι οι δυο, στη σκέψη πως η πιθανότητα να ξανασυναντηθούν τυχαία ήταν σχεδόν μηδενική. Κι άλλο ένα κι ένα ακόμα. Οι πλάκες του στενού πεζόδρομου είχαν κιόλας στεγνώσει και το πακέτο του Τίμου είχε τελειώσει από ώρα. Τώρα μοιράζονταν τα δικά της, που όπου να 'ναι θα τέλειωναν κι αυτά. Μαζί με τα τσιγάρα θα τέλειωναν και τα ψέμματα. Πήρε το προτελευταίο και έτεινε το πακέτο στον Τίμο. Το τελευταίο δικό σου, του είπε. Με αργές κινήσεις άναψε το δικό της και μέσα της ευχήθηκε να μην τελειώσει ποτέ.
Μισή ώρα αργότερα, ψάχνοντας το κλειδί μέσα στην τσάντα της, ένιωσε ένα δυνατό τσούξιμο στο χέρι. Το τράβηξε απότομα και τότε είδε την πληγή από το κάψιμο ανάμεσα στο μεσαίο δάχτυλο και τον αντίχειρα.
Ιωάννα Μοάτσου - Στρατηγοπούλου
- Εφτά τραγούδια θα σου πω -
ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΒΑΡΥ
Οι κουρτίνες κλειστές
στο δωμάτιο σκιές.
(Στο δωμάτιο σκιές
μαύροι κύκλοι σε κρύσταλλα μάτια)
Με πονάει που με θες
οι φωνές δυνατές.
(Οι φωνές δυνατές
αγωνία, στην άμμο παλάτια)
Στο δωμάτιο σκιές
μαύροι κύκλοι σε κρύσταλλα μάτια
Το τσιγάρο βαρύ,
ποιος να πει, τι να πει
(Το τσιγάρο βαρύ,
βιαστικά θα ντυθώ και θα φύγω)
Με μια στάλα ντροπή
στο φευγάτο φιλί
(Με μια στάλα ντροπή,
σ’ αγαπώ που μ’ αγάπησες λίγο)
Το τσιγάρο βαρύ,
βιαστικά θα ντυθώ και θα φύγω
(Δεν ακούω τι λές...
Σε πληγώνει και κλαις -
πυρετός η στιγμή που απομένει)
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας / Λίνα Δημοπούλου
(με την Μελίνα Ασλανίδου)
Ετικέτες Ι.Σ.Μ.-κείμ. 2, τσιγάρα
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα