παρα-κείμενα
Δευτέρα, Οκτωβρίου 15, 2007
82 ~ επιθυμίες, ii
θέλω τη μέρα που θα φύγεις
απ' το πρωί να μου γελάς
κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις
να είναι σα να μ' αγαπάς
Θάνος Μικρούτσικος / Οδυσσέας Ιωάννου
(με τον Χρήστο Θηβαίο)
Ο ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΗΣ
Άρχισε απρόσμενα τις εξομολογήσεις
ήθελε, μου είπε, κάπως ν' απομακρυνθεί
από μια σχέση που σερνόταν
να μείνει για λίγο μόνος
να βρει το χαμένο εαυτό του.
Δεν αποθάρρυνα τον συνεπιβάτη μου στο τρένο
παρ' όλο που κι εγώ πριν από χρόνια
είχα μάταια δοκιμάσει κάτι ανάλογο
το μόνο που ανακάλυψα ήταν πως ο εαυτός μου
δεν είχε χαθεί όπως νόμιζα
αλλά κρυβόταν ζαρωμένος μέσα μου -
και πέρναγα ώρες προγραμματισμένης μοναξιάς
προσπαθώντας να φτιάξω τα δαχτυλίδια του καπνού
που έφτιαχνε καπνίζοντας ο θείος Παύλος΄
Ίσως αργότερα, συνέχισα, μαζί με το τσιγάρο
να έκοψα και τις κρυφές επιθυμίες
για όσα ακατόρθωτα ήθελα να κάνω.
Τίτος Πατρίκιος
-Το Δέντρο, τ. 157/158-
Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ
Ήθελα
να ξέρω όλα τα κόκαλα της ράχης σου, όλους
τους πόρους από το δέρμα σου,
τις τριχίτσες του κορμιού σου.
Ν' αφήσω
το δέρμα μου όλο, τα χέρια μου,
αστραγάλους, ώμους, στήθια,
ακόμη και τη σκιά μου,
να χαραχτεί για πάντα
μαζί μ' ό,τι δικό σου
θα μου είναι για πάντα άγνωστο.
Να 'μαι η κούνια του ύπνου σου.
Denise Levertov
-Σύγχρονοι Αμερικανοί ποιητές-
*μτφ: Kατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΟΡΛΕΑΝΗΣ
Πώς έρχονται τα πράγματα στη ζωή. Άλλα λογαριάζεις, άλλα ονειρεύεσαι και συμβαίνει κάτι απρόσμενο που τα ανατρέπει όλα. Σέρνεσαι πίσω από τα γεγονότα και τα ακολουθείς, χωρίς να μπορείς να τα κάνεις ν' ακολουθούν αυτά εσένα. Κι έτσι μπορεί να κυλήσουν χρόνια πολλά ερήμην σου, με τις επιθυμίες βαθιά καταχωνιασμένες, ανίκανες να βγούν στην επιφάνεια, να κάνουν μια ωραία τρικυμία και να σαρώσουν όλα τα ανεπιθύμητα.
Ευγενία Φακίνου
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ
Θέλω να σε δω
να μ' αναζητάς
σε κάθε οδό
κι εδώ,
στα λίγα που ζητάς
θέλω να σε δω
να μ' εκδικηθείς
να πιω νερό,
κρυφά,
εκεί που θα πλυθείς
Θέλω να σε δω
να 'μαστε αγκαλιά
και μία θηλιά γερή
το χθες να κάνει αθάνατο
Δημήτρης Παπαδημητρίου / Λίνα Νικολακοπούλου
(με την Ελευθερία Αρβανιτάκη)
Ετικέτες επιθυμίες
3 Comments:
εκατομμύρια έτη φωτός
ετοιμόρροπη σιωπή, εύφημη χρεία
στιχάκια αλληλέγγυα στην ποιητική τους αναδίπλωση
σύναξη μοναξιάς ανθρώπων
άπω βούκινο
ερημίας έσω"
(απόσπασμα από την 11η Χρυσηίδα Ρέμβης, που την έκρυψα στο e-κουτί της εκεί στις ΡΙΠΕΣ ΜΟΝΟΣΥΛΛΑΒΗΣ ΕΡΗΜΙΑΣ, ως σχόλιο στο νέο σου θέμα)
ένα κεντρί σα χάδι
Να σε κάνω να πονάς από επιθυμία.
Γ.Τ.
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα