παρα-κείμενα

Τρίτη, Οκτωβρίου 23, 2007

83 ~ ο έρωτας, ii



...ότι έναν τον έχουμε
τον αξεπέραστο επιτελή
τον κανονιέρη Έρωτα.


Έκτωρ Κακναβάτος
(Των μονομάχων - "Ακαρεί")


Image Hosted by ImageShack.us
ΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΗ ΠΕΖΩΝ

Δεν ξέρω πολλά από παραμύθια
Μάλλον δεν ξέρω τίποτα
από μαγικά λόγια και ξόρκια.
Ξέρω μόνο τι είναι
και τι θα 'ταν ακόμα η ζωή μας
δίχως τα συναρπαστικά ταξίδια
στη χώρα των ονείρων.
Αν θα είχαμε καν υπάρξει
δίχως τη μεταμόρφωσή μας
μέσα από το θαύμα του Έρωτα.

Δε μιλάω βέβαια για τότε που μπορούμε ίσως ν' ακούμε
τα φύλλα των δέντρων.
Τα νερά να μας ψιθυρίζουν τα τρυφερά τους μηνύματα.
Μιλάω για μιαν άλλη αίσθηση.
Γι αυτή που μόνον οι λίγοι
- οι διαλεχτοί θά 'πρεπε νά 'λεγα -
μπορούν να τη ζήσουν.
Τότε που αξιώνονται να γνωρίσουν
την κρυμμένη όψη του κόσμου.
Την συχνά τρομερή μα και συγχρόνως την πιο όμορφη.

Αυτή. Τη μόνη πραγματικότητα
που αξίζει πράγματι να τη ζήσει κανένας.

Θανάσης Κ. Κωσταβάρας *

Image Hosted by ImageShack.us
Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Δεν είναι μόνο το πάθος των αγκαλιασμάτων
το σάλιο, η μυρωδιά, ο ίλιγγος, τα φιλιά
ή η γαλήνια ξαγρύπνια της απουσίας.

Ο έρωτάς μου είναι ο μύθος και η πλοκή,
η εσωτερική αφήγηση που ακολουθεί κάθε συνάντηση,
η ερμηνεία που συνοδεύει τα αντίο,
η λεπτομερής εξέταση των φράσεων
και η ηχώ που η φωνή σου βάζει στη σιωπή μου.
...

Leopoldo Alas
-Η Έλξη των Ομωνύμων-
*μτφ: Ρήγας Κούπα


Image Hosted by ImageShack.us
Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ

Ολόφωτος θάνατος μες στο χρυσό και τ' αργυρό του γέλιο ο έρωτας. Μ' ένα φιλί κι ένα τσαμπί αγριοπερίστερα ξεμανταλώνει μια μια τις μυστικές στρόφιγγες του παραδείσου. Οσμές ανθισμένων κίτρων πάνω στην αχλή των ποταμών, της Αρέθουσας τα μύρα και το αίμα της ρομφαίας να λάμπει εκχυμώσεις φιλιών και ραμφίσματα ξαφνικά σαν των πουλιών, όταν μαζεύουν σπυρί σπυρί τη διάσπαρτη αγάπη. Και βέβαια, αν μπορούσα, πάλι στο πλάι θα έγερνα φτερωτό πλεούμενο αλιεύοντας στα τυφλά τη μορφή σου σους θολούς καθρέφτες των νερών, επειδή τέτοιες ώρες κελαηδούν τα κοράλλια στους βυθούς κι ο αφρός ξεναγεί το όνειρο κι οι πτυχές των εικόνων ξεδιπλώνονται μεμιάς κι αναρτώνται σε φωτεινά πλαίσια γαλάζιου. Στο ίδιο ρεύμα μυρώνονται έτσι κι αλλιώς.

Νίκος Γρηγοριάδης
-Ανάβαση
(η λέξη, τ. 170)-


Image Hosted by ImageShack.us
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΠΝΟΣ

Δεν είναι ο έρωτας καπνός
αέρας να τον πάρει
είναι φωτιά και κεραυνός
κι ηφαίστειο στο φεγγάρι

Δεν είναι ο έρωτας καπνός
και γράμματα στη σκόνη
είναι φωτιά και κεραυνός
και λέξη που ματώνει

Γιώργος Αρσενίδης / Ηλίας Κατσούλης
(με τον Νίκο Ανδρουλάκη)

* εις μνήμην - σήμερα

Ετικέτες

permalink

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα