παρα-κείμενα
Κυριακή, Δεκεμβρίου 30, 2007
91 ~ πρωτοχρονιά, ii
ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΗ
Οι πύλες του χρόνου ανοίγουν,
όπως κι εκείνες της γλώσσας,
στο άγνωστο.
Χτες βράδυ μου είπες:
αύριο
θα πρέπει να ετοιμάσουμε ορισμένα σημεία,
να ζωγραφίσουμε κάποιο τοπίο, να φτιάξουμε ένα σχέδιο
πάνω στη διπλή σελίδα
του χαρτιού και της ημέρας.
Αύριο θα πρέπει να επινοήσουμε
απ' την αρχή
στην πραγματικότητα αυτού του κόσμου.
Octavio Paz
*απόδοση: Μάγια-Μαρία Ρούσσου
ΚΑΓΚΕΡΟ-ΝΙΚΚΙ
(Ημερολόγιο ενός εφήμερου)
Ήρθε και η Πρωτοχρονιά, και τη δέκατη πέμπτη ημέρα οι υπηρέτες του αγοριού άναψαν γιορταστικές φωτιές για να διώξουν τους διαβόλους. Έκαναν ένα πάρτι που κράτησε μέχρι αργά τη νύχτα. «Ησυχάστε λίγο», φώναξε κάποιος, και πήγα στην άκρη του δωματίου για να δω. Το φεγγάρι έλαμπε και τα βουνά στην ανατολή άστραφταν θαμπά και παγωμένα μέσα στην ομίχλη. Ακούμπησα ήσυχα σε μια κολόνα και σκέφτηκα τον εαυτό μου, τη μοναξιά μου, την επιθυμία μου να πάω σ' ένα ναό κάπου στο βουνό, και πως από το τέλος του καλοκαιριού, εδώ και πέντε μήνες, δεν τον είχα δει. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. «Θα ένωνα το τραγούδι μου με αυτό της τσίχλας», ψιθύρισα στον εαυτό μου, «αλλά η τσίχλα ξέχασε πως είναι Πρωτοχρονιά».
Η μητέρα του Μιτσιτσούνα
-Aνθολογία Ιαπωνικής Λογοτεχνίας-
μτφ: Αλεξάνδρα Σωτηρίου
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΧΙΟΝΙ
Καλή χρονιά, η πρώτη χωριστά
Καλή σου χρονιά!
Εγώ εδώ κι εσύ στο πουθενά
να σε σκέφτομαι ξανά
...
Καλή χρονιά ευχή και προσευχή
Καλή μας αρχή
Να μ' αγαπάς, να ντύνεσαι ζεστά
κάνει κρύο χωριστά...
Dulce Pontes / Μιχάλης Γκανάς(με την Ελευθερία Αρβανιτάκη)
Ετικέτες πρωτοχρονιά
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα