παρα-κείμενα
Τρίτη, Μαΐου 29, 2007
69 ~ οι ηλικίες, i
ή μήπως καλλιτέχνις
εφάνηκεν η Τύχη χωρίζοντάς τους τώρα
πρίν σβύσει το αίσθημά των, πριν τους αλλάξει ο Χρόνος
ο ένας για τον άλλον θα είναι ως να μένει πάντα
των είκοσι τεσσάρων ετών τ' ωραίο παιδί.
Κ.Π. Kαβάφης
1.
Αν ένας άνθρωπος στα σαράντα του
ζωγραφίζει ακόμη θάλασσες και περιστερεώνες,
αν στη σκέψη του καθρεφτίζεται
ένας ήλιος πιο καθαρός,
πιο σαφής, από τον ήλιο της πραγματικότητας,
αν η λέξη “Aμοργός” δεν είναι απλώς
το προσωπείο μιας φευγαλέας, εφηβικής ανάμνησης,
τότε ανάμεσα στο ποίημα της επιθυμίας
και το ποίημα της ανάγκης
ανασαίνει η αληθινή απώλεια.
Χάρης Βλαβιανός
Κ.Π. Kαβάφης
1.
Αν ένας άνθρωπος στα σαράντα του
ζωγραφίζει ακόμη θάλασσες και περιστερεώνες,
αν στη σκέψη του καθρεφτίζεται
ένας ήλιος πιο καθαρός,
πιο σαφής, από τον ήλιο της πραγματικότητας,
αν η λέξη “Aμοργός” δεν είναι απλώς
το προσωπείο μιας φευγαλέας, εφηβικής ανάμνησης,
τότε ανάμεσα στο ποίημα της επιθυμίας
και το ποίημα της ανάγκης
ανασαίνει η αληθινή απώλεια.
Χάρης Βλαβιανός
-Δοξασίες του Αυγούστου -
ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΑΡΡΩΣΤΟΥ ΑΝΔΡΑ
Αυτόν που βλέπετε εδώ ζωγραφισμένο σε κόκκινο και μαύρο
να καλύπτει όλο το ευρύχωρο κάδρο
είμαι εγώ, σαρανταεννέα ετών
...
Μα αν ρωτήσω το ζωγράφο, τον δεκατετράχρονο γιο μου,
ποιον ήθελε να απεικονίσει, αυτός αμέσως θα 'λεγε
«έναν από εκείνους τους κινέζους ποιητές που μου
διάβασες, ενώ κοιτάζει έξω, σε μια απ' τις τελευταίες του ώρες»
Atilio Bertolucci
-Το Δέντρο, τ.153/154-
ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΑΡΡΩΣΤΟΥ ΑΝΔΡΑ
Αυτόν που βλέπετε εδώ ζωγραφισμένο σε κόκκινο και μαύρο
να καλύπτει όλο το ευρύχωρο κάδρο
είμαι εγώ, σαρανταεννέα ετών
...
Μα αν ρωτήσω το ζωγράφο, τον δεκατετράχρονο γιο μου,
ποιον ήθελε να απεικονίσει, αυτός αμέσως θα 'λεγε
«έναν από εκείνους τους κινέζους ποιητές που μου
διάβασες, ενώ κοιτάζει έξω, σε μια απ' τις τελευταίες του ώρες»
Atilio Bertolucci
-Το Δέντρο, τ.153/154-
* απόδοση: Αλέξανδρος Παπαγεωργίου
ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΙΩΝΑΣ
Έχοντας μπεί στην έκτη δεκαετία της ζωής μου, ακόμα ζω σε μια αναντιστοιχία με τους πολλούς ανθρώπους στο θέμα του χρόνου. Καμώνομαι ότι ξέρω τα όριά του, τα διαστήματά του, συμβουλεύομαι το ρολόι μου και τον ημεροδείχτη για να οργανώσω τη ζωή μου, αλλά συνεχώς καταλαμβάνομαι ασυνεπής στις κοινές μας συνθήκες. Μόνο το χρόνο της ομορφιάς, του έρωτα και του θανάτου δεν έχω προδώσει ακόμα. Όταν εμφανίζεται, τον αναγνωρίζω και του παραδίνομαι. Χρόνος και αιώνας γίνονται ένα.
Δημήτρης Μαυρόπουλος
-Το Δέντρο, τ. 153/54
ΤΡΙΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ
Τριάντα και κάτι, μ΄αλλήθωρο μάτι
το μήκος του χρόνου μπρος πίσω μετρώ
Τριάντα και κάτι - ακμή και απάτη -
σε άδειο κρεβάτι δε θέλω να ζω
Τριάντα και κάτι, γυρίζω την πλάτη
σ' εσένα που είσαι κομμάτι λειψό
Τριάντα και κάτι, ελπίδα γεμάτη
γι αυτό που φυλάω ακόμα κρυφό
Τριάντα και κάτι - κι αυτό είναι κάτι
Τριάντα,
με κάτι πολύ ακριβό
Νότης Μαυρουδής / Τατιάνα Λύγαρη
ΤΡΙΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ
Τριάντα και κάτι, μ΄αλλήθωρο μάτι
το μήκος του χρόνου μπρος πίσω μετρώ
Τριάντα και κάτι - ακμή και απάτη -
σε άδειο κρεβάτι δε θέλω να ζω
Τριάντα και κάτι, γυρίζω την πλάτη
σ' εσένα που είσαι κομμάτι λειψό
Τριάντα και κάτι, ελπίδα γεμάτη
γι αυτό που φυλάω ακόμα κρυφό
Τριάντα και κάτι - κι αυτό είναι κάτι
Τριάντα,
με κάτι πολύ ακριβό
Νότης Μαυρουδής / Τατιάνα Λύγαρη
(με την Ελευθερία Αρβανιτάκη)
Ετικέτες ηλικίες
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα