παρα-κείμενα
Πέμπτη, Μαΐου 01, 2008
100 ~ λουλούδια, i
Δεν ήταν ποτέ το σεξ το πρόβλημα,
ήταν άλλα,
η απουσία των λουλουδιών,
οι θανάσιμες απειλές,
οι συνήθειες του προγεύματος.
Μάργκαρετ Άτγουντ
* μτφ: Δώρα Στυλιανίδου
ΣΑΡΚΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γύρισες απ' την αγορά κουβαλώντας γελούμενη
ψωμί, καρπούς και πλήθος λουλούδια. Στα μαλλιά σου, το βλέπω,
έχει περάσει τα δάχτυλα ο άνεμος. Δεν αγαπώ τον άνεμο'
σ' το ξαναλέω. Και τί τα θέλεις τόσα λουλούδια;
Ποιο απ' όλα σου χάρισε επιπλέον ο ανθοπώλης;
Κι ίσως μες τον καθρέφτη του ανθοπωλείου να 'χει μείνει
η εικόνα σου πλάγια φωτισμένη με μια γαλάζια κηλίδα στο
πηγούνι σου. Δεν αγαπώ τα λουλούδια. Στο
στήθος σου ένα άνθος μεγάλο σαν ολόκληρη μέρα...
Γιάννης Ρίτσος
-Τα Ερωτικά-
Ο ΑΓΑΠΑΝΘΟΣ ΜΟΥ
Ο αγάπανθός μου, "λουλούδι του έρωτα"
μ' άφησε διαβαίνοντας τον ορίζοντα
Όμως εγώ στο πρόσωπό μου έχω κρατήσει
των πετάλων του τη βαριά μυρωδιά.
Έφυγε για κείνη τη χώρα
που γίνεται κάτασπρος ο ήλιος
Και φλογερός κι αδιάντροπος
Σαν εραστής.
Κακία δεν του κρατώ
Γιατί ανάμεσα στα βράχια
και στις παλιές του ρίζες
ξαναβρίσκει το δρόμο του.
...
Ο αγάπανθός μου θα γυρίσει
μεστός από το σφρίγος του ήλιου
Και θα μπηχτεί η καρδιά μου
στο πορφυρό του αγκάθι.
Danièle Dulière
-Σύγχρονη Γαλλική Ποίηση του Βελγίου-
*μτφ: Σωτήρης Γ. Τσαμπηράς
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Ξύπνησε αργά, όπως έκανε πάντα στις αργίες. Ο ύπνος ήταν που έκανε ξεχωριστές αυτές τις μέρες' ο ύπνος και η χαρά κάθε παραμονής στη σκέψη πως αύριο θα μπορεί να κοιμηθεί όσο θέλει και πως όταν ξυπνήσει θα δει το ρολόι για να μετρήσει πόσες ώρες κοιμήθηκε και όχι για να υπολογίσει πόσα δευτερόλεπτα ύπνου μπορεί να ξεκλέψει ακόμα. Το ξυπνητήρι στο οφ, το φις του τηλεφώνου βγαλμένο, τραβηγμένες οι σκούρες κουρτίνες να μη βρίσκει ο ήλιος πέρασμα, το κινητό κλειστό και ο δέκτης να εκπέμπει αγαπημένες νότες, χαμηλά και νανουριστικά, ίσα για να καλύπτει τους εξωτερικούς θορύβους. Η ιδέα των μικρών διήμερων αποδράσεων την άφηνε αδιάφορη' ποτέ δεν συμμερίστηκε τον ενθουσιασμό των άλλων για τα εκδρομικά τους σχέδια, σχεδόν τους λυπόταν τους "ταλαίπωρους"...
"Είσαι εκδρομικός τύπος;" είχε ρωτήσει τον Άρη όταν κατάλαβε ότι τον είχε ερωτευτεί για τα καλά. Ακόμα θυμάται με πόση αγωνία περίμενε την απάντησή του κι ακόμα γελάει με την αμηχανία που του προκάλεσε η ερώτησή της. Ο Άρης είχε τρομάξει γιατί νόμιζε πως η γυναίκα που είχε τόσο αμετάκλητα ερωτευτεί θα τον έσερνε τα σαββατοκύριακα σε εξορμήσεις στη φύση. Ανάσαναν κι οι δυο με ανακούφιση όταν κατάλαβαν ότι εκτός από κοινές επιθυμίες, τους ένωναν και κοινά ανεπιθύμητα.
"Ούτε για να πιάσουμε τον Μάη, δεν θα έρθετε παλιομούχλες;", επέμεινε και φέτος η παρέα. "Oύτε. Θα τον πιάσουμε στο γειτονικό ανθοπωλείο, έχει πολύ όμορφα λουλούδια. Γιατί να ρημάξουμε την χλωρίδα της Ναυπακτίας;"
Σηκώθηκε αθόρυβα από το κρεβάτι για να πάει να ετοιμάσει καφέ. Η έκπληξη την περίμενε εκεί, στην σκάλα. Στάθηκε στην κορφή κι έμεινε να κυττάζει αμίλητη και μαγεμένη. Κάθε σκαλοπάτι στρωμένο με κίτρινα, κόκκινα, λευκά, λιλά, ροζ, λουλούδια. Τριαντάφυλλα, ίριδες, νάρκισσοι, παιονίες, χρυσάνθεμα, φρέσιες, ανεμώνες, ένας κήπος μέσα στο σπίτι, εκεί, κάτω απ' τα πόδια της. Πότε πρόλαβε κιόλας; σκέφθηκε με συγκίνηση.
Το ίδιο αθόρυβα, ξαναγύρισε στο κρεβάτι, κόλλησε στην πλάτη του παίρνοντας την αγαπημένη της στάση 'σκαμνάκι', και τον περίμενε να ξυπνήσει για να φτιάξουν μαζί το πρωτομαγιάτικο στεφάνι.
Ιωάννα Μοάτσου-Στρατηγοπούλου
-Εορτολόγιο-
ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ
...
Κυλάν τα σύννεφα και τρέχει η φωνή μου
να την ακούσεις και να 'ρθείς
και μεσ' στον κήπο αφήνω το κορμί μου
κρυμμένο στα λουλούδια να το βρεις.
Σ' αναζητώ κάθε πρωί στο περιβόλι
με τη δροσιά, με τον νοτιά καίγομαι όλη.
Δυο τριαντάφυλλα μαζεύω στην ποδιά μου
που σαν έρθεις να μυρίζουν τα μαλλιά μου.
Μάνος Χατζιδάκις
(με την Νανά Μούσχουρη)
Ετικέτες Ι.Σ.Μ.-κείμ. 2, λουλούδια
8 Comments:
«Τα κορίτσια που φέρναν τον Απρίλη τους
τον ουρανό του γέλιου
Τα κορίτσια που βγάζουν το φουστάνι τους
για να μπουν στον ουρανό
Ξεσηκώνοντας:
Μια καταιγίδα από κραυγές
άστρα, παπαρούνες και φιλιά»
«Σου πήγαινε στο πρόσωπό σου ο ήλιος
σου πήγαινε αυτό το τριανταφυλλένιο σύννεφο
Μα και τι να πει κανείς
όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινός
και τα μάτια σου τόσο μεγάλα»
«Άσε με τώρα
να κοιτάξω τα παράθυρά σου
ξέροντας πως μέσα ένας άλλος σε παίρνει
ένας άλλος βυθίζεται
στη μεγάλη σου Άνοιξη»
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ της εορταστικής ανάρτησης στο blog ΜΗΔΕΝ εις το πηλικο υψικαμίνου σώματος των ΛΕΞΕΩΝ
με ή χωρίς γιουκαλίλι), επειδή ο Μάης είναι μόνον για τα κορίτσια, γι αυτό αγαπώ το φθινόπωρο. Και ευτυχώς που ακόμα κάνει συννεφιές και δεν μας μπήκε απότομα ο μήνας.
Mαρία,
το πήρα το δώρο σου! Στην ώρα του και σ' ευχαριστώ πολύ. Την ίδια μέρα κατάφερα να τελειώσω και Το Μονόπρακτο Σεβάς Χανούμ. Η Λένα Πλάτωνος αγαπά την πεταλούδα Μπρένθις, το ξέρεις;
:-)
(οι καθρέφτες είναι στη θέση τους - είμαι προληπτική και φοβάμαι εφτά χρόνια γρ... χρουσουζιά.)
Καλο μήνα να έχεις.. :)
Καλό μήνα Ilias!
η Λένα
κομματάκι καθρέφτη έχει και το "σ΄ αγάπησα", αυτό θα το ξέρεις, και είναι και άθραυστο, γιατί είναι μικρό και κοφτερό. καλημέρα
με σύννεφα φθινοπωρινά
Πώς μου ξέφυγε!
...άσε που αντί να σπάσει ο καθρέφτης, έσπασε αυτός τις "ρυτίδες" μας.
(λες;;;)
ήλιος σήμερα :-(
σε χαιρετώ απ΄"το μελί της δύσης" ;)
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα