παρα-κείμενα

Για όποιον η θάλασσα στον ήλιο είναι "τοπίο" - η
ζωή μοιάζει εύκολη και ο θάνατος επίσης. Αλλά
για τον άλλον είναι κάτοπτρο αθανασίας, είναι
"διάρκεια". Μια διάρκεια που μόνον το ίδιο της
το εκθαμβωτικό φως δε σ' αφήνει να τη συλλάβεις.

Οδυσσέας Ελύτης
-από τον Μικρό Ναυτίλο-


ΡΟΜΑΝΤΣΑ

Γίνε θάλασσα' εγώ θα 'μαι τ' άσπρο άρμενο
της φεγγαράδας
κι ο έρωτας της πρώτης νύxτας.

θα 'μαι η τρυφερή άμμος των παιxνιδιών σου,
το αυτί που θ' ακούσει τις μνήμες των φυκιών,
θάλασσα,
το κοxύλι για τις λέξεις και τη σιωπή,
το πουλί που θα σου απαντάει,
θάλασσα,
θα 'μαι ο άνεμος της πρώτης τρικυμίας σου
και το γαλάζιο λουλούδι της πρώτης σου κάλμας.

Γίνε θάλασσα' εγώ θα 'μαι τ' άσπρο άρμενο
της φεγγαράδας
κι ο έρωτας της κάθε νύxτας.

θα 'μαι η δίψα μέσα στο ζεστό σου στόμα
και μια μεγάλη γλυκιά γουλιά νερού,
θάλασσα,
θα 'μαι το λαρύγγι του άσπρου λαιμού σου,
ένα άνθος πάνω στους ώμους σου,
θάλασσα,
θα 'μαι η πληγή και της πληγής σου η κραυγή
προς την απόμακρη ψυχρή φωτιά των άστρων.
Κι ύστερα

θα 'μαι εγώ η θάλασσα, κι εσύ το μαύρο άρμενο
του πόνου
κι ο έρωτας της τελευταίας νύxτας.

Kajetan Kovič
*μτφ: Λόισκα Αβαγιανού
-η λέξη, τ.95-


ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΒΙΟΣ
. . .
Πάντοτε πλούσια είναι η ζωή μου
Σαν το βουνό που είναι γεμάτο δάση
Τόσο νωρίς γεννήθηκα που ακόμα
Δεν ξέρω αν είναι ο ουρανός γαλάζιος
Αν τα πουλιά έχουν δικό τους χρώμα
Εφάμιλλο της γης κι αν τ' όνομα τους
Όπως η «θάλασσα» αντηχεί μες στο νου μου
Το «κοχύλι» ο «θάνατος» η «αυγή»
Και λίγα άλλα που τώρα δεν προφταίνω
Και είναι πάντα μαζί μου όπου ξυπνήσω

Ω η γεμάτη θάλασα του ύπνου
Μέσα στη θάλασσα δε μας αφήνει!
Δεν είναι τοίχοι όπου ν' ανέβουμε
Και ν' αντικρίσουμε τα ωραία σύννεφα
Λευκές σημαίες μέσα στον άνεμο
Δεν είναι τοίχοι μέσα στη θάλασσα
Και μήτε ο ύπνος μας υψώνει πύργους
Όταν βουλιάζουμε μέσα στη θάλασσα,
Άγρια φτεροκοπούν τα περιστέρια
Κι η απέραντη θέα τρεμοσβήνει
. . .

Γιώργος Σαραντάρης
-Σαν πνοή του αέρα-


ΚΑΠΟΙΟ ...ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Η θάλασσα ήταν μια πραγματική αποκάλυψη. Για ένα δευτερόλεπτο λυπήθηκα που η Φρανσουάζ δεν ήταν μαζί μας για να την περιγράψει γαλανή, με κόκκινα βράχια και κίτρινη άμμο. Φοβόμουν ότι ίσως ο Λουκάς έπαιρνε ύφος θριαμβευτικό ενώ παρακολουθούσε τις αντιδράσεις μου και με υποχρέωνε να απαντήσω με επιφωνήματα θαυμασμού. Αλλά εκείνος έδειξε απλά με το δάχτυλό του, καθώς πλησιάζαμε στο Σαιν- Ραφαέλ.

- Να η θάλασσα.

Οδηγούσε αργά. Κι' ενώ η νύχτα έπεφτε, η θάλασσα άλλαζε χρώματα, ώσπου έγινε γκρίζα.

Françoise Sagan
*μτφ: Γ. Αναστασίου


ΒΑΡΔΙΑ

Μια θάλασσα η βόλτα μας στα κύματα να παίξεις
κι αλίμονο στους ξέμπαρκους που μείναν στη στεριά
Μονάχα την αρμύρα της να πας να τη γυρέψεις
φουρτούνα και απανεμιά μια άγρια ομορφιά

Όμορφος κόσμος μάτια μου μα το σεργιάνι λίγο
Ένα τραγούδι παιδικό που γίνεται καημός
Τα μάτια πριν χορτάσουνε πρέπει να ξαναφύγω'
Καλή αντάμωση λοιπόν στων αστεριών το φως

Θανάσης Παπακωνσταντίνου / Γιώργος Αθανασόπουλος
(με την Μελίνα Κανά)