παρα-κείμενα
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 09, 2009
139 ~ σχήματα, ii
ΕΙΣΟΔΟΣ
Θα μπεις - και στη γωνία θα σταθείς
ενός τριγώνου που δεν είχε λύση.
Θα μπεις - κι έξω θα έχει πια φωτίσει.
Πλάι μου στο παράθυρο θα 'ρθείς
σαν να 'συραν μια κάθετο - και να!
Μαζί σου ξαφνικά θα δω τον κόσμο
όπως όσοι αγάπησαν ξανά:
όχι την όψη - τον κρυφό του νόμο.
Ψηλά, τρίγωνα φτιάχνουν τα πουλιά -
και της βροχής η συνεφαπτομένη
(όπως σε κάτι ποιήματα παλιά)
δες! στου κενού τον κύκλο κατεβαίνει.
Κι η έλλειψη ένα σχήμα είναι κι αυτή
λόγου - κανένας δεν μας περιμένει.
Σε μια γεωμετρία μυστική
ο χρόνος είναι η διακεκομμένη.
Γιώργος Κοροπούλης
-Περί των γάμων υδραργύρου και θείου-
IΣΟΣΚΕΛΕΣ ΤΡΙΓΩΝΟ
Κατόρθωσα να βάλω
λίγη τάξη μέσα μου.
Σχεδόν μου αρέσει όπως είμαι.
*
ΙΣΟΠΛΕΥΡΟ ΤΡΙΓΩΝΟ
Προχώρησα πολύ μακριά
μ' αυτή τη μανία μου για τάξη.
Τίποτα πια δεν μπορεί να συμβεί.
Guillevic
*μετ: Βασίλης Καραβίτης
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
Ή παίρνεις ένα άλμπουμ φωτογραφιών, ένα οποιοδήποτε ενός οποιουδήποτε προσώπου, σαν εμένα, σαν εσένα, σαν όλων. Και συνειδητοποιείς ότι η ζωή είναι εκεί, στα διάφορα κομμάτια που μικρά κι ανόητα ορθογώνια χαρτιού περικλείουν χωρίς να την αφήνουν να ξεφύγει από τα στενά τους όρια. Και στο μεταξύ η ζωή πρήζεται, ανυπομονεί, θέλει να ξεφύγει από τούτο το ορθογώνιο...
Antonio Tabucchi
-Δύο ελληνικά διηγήματα-
*μτφ: Ανταίος Χρυσοστομίδης
ΣTAΛΑ ΣΤΑΛΑ
Σκάλα σκάλα σ’ ανεβαίνω
σκάλα θα σε κατεβώ
Η ζωή μου αντί για κύκλος
τριγωνάκι σκαληνό
Έρωτας κι όσο φωτίζει
σα φεγγάρι στρογγυλό
πάντοτε θαρρείς και κρύβει
άλλο τόσο σκοτεινό
Νίκος Παπάζογλου
Θα μπεις - και στη γωνία θα σταθείς
ενός τριγώνου που δεν είχε λύση.
Θα μπεις - κι έξω θα έχει πια φωτίσει.
Πλάι μου στο παράθυρο θα 'ρθείς
σαν να 'συραν μια κάθετο - και να!
Μαζί σου ξαφνικά θα δω τον κόσμο
όπως όσοι αγάπησαν ξανά:
όχι την όψη - τον κρυφό του νόμο.
Ψηλά, τρίγωνα φτιάχνουν τα πουλιά -
και της βροχής η συνεφαπτομένη
(όπως σε κάτι ποιήματα παλιά)
δες! στου κενού τον κύκλο κατεβαίνει.
Κι η έλλειψη ένα σχήμα είναι κι αυτή
λόγου - κανένας δεν μας περιμένει.
Σε μια γεωμετρία μυστική
ο χρόνος είναι η διακεκομμένη.
Γιώργος Κοροπούλης
-Περί των γάμων υδραργύρου και θείου-
IΣΟΣΚΕΛΕΣ ΤΡΙΓΩΝΟ
Κατόρθωσα να βάλω
λίγη τάξη μέσα μου.
Σχεδόν μου αρέσει όπως είμαι.
*
ΙΣΟΠΛΕΥΡΟ ΤΡΙΓΩΝΟ
Προχώρησα πολύ μακριά
μ' αυτή τη μανία μου για τάξη.
Τίποτα πια δεν μπορεί να συμβεί.
Guillevic
*μετ: Βασίλης Καραβίτης
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
Ή παίρνεις ένα άλμπουμ φωτογραφιών, ένα οποιοδήποτε ενός οποιουδήποτε προσώπου, σαν εμένα, σαν εσένα, σαν όλων. Και συνειδητοποιείς ότι η ζωή είναι εκεί, στα διάφορα κομμάτια που μικρά κι ανόητα ορθογώνια χαρτιού περικλείουν χωρίς να την αφήνουν να ξεφύγει από τα στενά τους όρια. Και στο μεταξύ η ζωή πρήζεται, ανυπομονεί, θέλει να ξεφύγει από τούτο το ορθογώνιο...
Antonio Tabucchi
-Δύο ελληνικά διηγήματα-
*μτφ: Ανταίος Χρυσοστομίδης
ΣTAΛΑ ΣΤΑΛΑ
Σκάλα σκάλα σ’ ανεβαίνω
σκάλα θα σε κατεβώ
Η ζωή μου αντί για κύκλος
τριγωνάκι σκαληνό
Έρωτας κι όσο φωτίζει
σα φεγγάρι στρογγυλό
πάντοτε θαρρείς και κρύβει
άλλο τόσο σκοτεινό
Νίκος Παπάζογλου
Ετικέτες σχήματα
6 Comments:
Καλό απόγευμα
Και δεν θα χάσω την ευκαιρία να σου στείλω κι άλλο ένα δείγμα. Διαφορετικής ατμόσφαιρας, από την "Ελλειπτική", με δυο στίχους μαχαίρια:
Tα ρέστα του
Κάποτε ζούσαμε μαζί
(λένε, τα λάθη είναι μοιραία)
τώρα καθένας μόνος ζει
και μόνος λείπει στην παρέα.
Φίλοι στο δρόμο σ' έχουν δει
δεν είδανε με ποιον μαλώνεις
έχεις κρατήσει το παιδί
που ήμουν, και το μεγαλώνεις.
Στον ίδιο δρόμο έχω χαθεί
σαν να μου άφησαν το χέρι'
άλλον θα βρεις, θα 'ναι σπαθί,
θα κόψεις κάθε νταραβέρι.
Τις δυο φτερούγες το πουλί,
τους δυο σας ο έρως θα κινήσει...
Σ' έχω ξεχάσει πιο πολύ
απ' όσο αυτός θα σε γνωρίσει.
[οk, μπορεί να φταίει η γυναικεία αντίληψη για την επιλογή. :-)]
Kαλό σου μεσημέρι.
Όμως στο ποίημα, το παιδί που έχει κρατήσει η γυναίκα και το μεγαλώνει δεν είναι το παιδί τους. Είναι ένα μεγάλο παιδί, όπως είναι όλοι οι άνδρες...
Ενός μπαμπά τ΄αρσενικό παιδί
τον κόσμο σε σκοτούρα πάντα βάζει,
και όποιος ευτυχίσει να το δει
θα εύρει πως με κάποιον λίγο μοιάζει
Τη μία μοιάζει κάποιου με φτερά,
την άλλη μοιάζει κάπως την μητέρα,
αλλά κανείς δεν είπε μια φορά
πως μοιάζει και λιγάκι του πατέρα.
Και του μπαμπά τού κόλλησε μαράζι
να εύρει το παιδί του τίνος μοιάζει.
Σουρής Γ.
Το παιδί είναι ο αφηγητής του ποιήματος.
Διαφορετικά πράγματα προβληματίζουν τους ήρωες των δύο ποιημάτων.
:-)
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα