παρα-κείμενα

Σάββατο, Μαΐου 22, 2010

156 ~ ζευγάρια, ii



έχω αντοχή
φτάνει να πεις "μαζί"


Κοραλία Θεοτοκά

Image Hosted by ImageShack.us
...Μην είσαι ανόητος' σ' αγαπώ.
*
Μην είσαι ανόητη.

Είμαστε φίλοι;
*
Όπως ο Μπόγκι και η Μπακώλ, όπως η Ζέλντα κι ο Φιτζέραλντ, όπως ο Χάμμετ κι η Χέλμαν, όπως ο Πρόξενος και η Υβόν, όπως ο Κέιβ και η Λέιν, όπως ο Γκυ και η Αλίς' άναψέ μου ένα Gitanes.

Μη μου αγοράσεις ποτέ πλυντήριο' βάλε ν' ακούσουμε το Adagiο του Albinoni' πες μου ρήματα.

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
-La vie est belle, et facile-


Image Hosted by ImageShack.us
ΣΟΝΕΤΟ 23

Έτσι ήτανε κι έτσι είναι κι έτσι θε να 'ναι ωσότου,
γλυκιά μου αγάπη κι άγρια, λατρεμένη Ματίλντε,
μας κουδουνίσει ο χρόνος το στερνό άνθος της μέρας.

Χωρίς τους δυο μας, δίχως φως πια δε θα υπάρχουμε:
τότε πέρα απ' το χώμα κι απ' τον ίσκιο
ζωντανό θα 'ναι πάντα το φέγγος του έρωτά μας.

Pablo Neruda
-Cien Sonetos de Amor-
*μτφ: Ηλίας Ματθαίου


Image Hosted by ImageShack.us
ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ

Όταν ξαναείδα τη γυναίκα μου να στέκει πλάι στις γραμμές καθώς το τραίνο έμπαινε στο σταθμό ανάμεσα στις στοίβες των κορμών, ευχόμουν να είχα πεθάνει παρά να ερωτευτώ οποιαδήποτε άλλη γυναίκα εκτός από εκείνη. Χαμογελούσε με τον ήλιο πάνω στο αξιολάτρευτο, μαυρισμένο από το σκι πρόσωπό της, με την όμορφη κορμοστασιά της, τα κοκκινόξανθα μαλλιά της, που είχαν μακρύνει παράξενα και όμορφα όλο το χειμώνα και γυάλιζαν τώρα στην ήλιο, και τον κύριο Μπάμπι όρθιο δίπλα της, ξανθό και στρουμπουλό, μ' εκείνα τα ροδοκόκκινα χειμωνιάτικα μαγουλάκια που είχαν όλα τα καλά αγόρια του Φόραρλμπεργκ.

"Αχ, Τέιτι," είπε καθώς την κρατούσα στην αγκαλιά μου, "γύρισες επιτέλους, μετά από ένα τόσο καλό και πετυχημένο ταξίδι! Σ' αγαπώ, και να ξέρεις ότι μας έλειψες πάρα πολύ".

Την αγαπούσα κι εγώ όσο καμιά άλλη, κι όταν μείναμε οι δυο μας περάσαμε υπέροχες, μαγικές στιγμές. Δούλευα καλά, κάναμε σπουδαία ταξίδια και σκεφτόμουν ότι είχαμε ξαναγίνει πάλι άτρωτοι, ώσπου, αργά την άνοιξη, αφήσαμε τα βουνά και ξαναγυρίσαμε στο Παρίσι... ... ...

Ernest Hemingway
-Μια κινητή γιορτή-
μτφ: Σταύρος Παπασταύρου



ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Σαν κι εμάς ενωμένο ζευγάρι
δεν βρισκόταν στον κόσμο πιστό
Όλοι οι φίλοι μάς είχαν καμάρι
οι εχθροί μάς ζηλεύαν γι αυτό

Τώρα όμως το παν έχει αλλάξει
και μαλώνουμε κάθε στιγμή
Είν' η αγάπη πουλί σαν πετάξει
μην γυρεύεις ποιος είν' η αφορμή

Ας ξαναπάρουμε λοιπόν μ' αδιαφορία
καθείς τον δρόμο του - σαν ξένοι χωριστά
Ψυχρά και κρύα, χωρίς πικρία
χωρίς παράπονα και λόγια περιττά

Κι αν μετανιώσουμε κι αν αναζητηθούμε,
αν καταλάβουμε οι δυο μες τη ψυχή,
αν δεν μπορούμε να ξεχαστούμε,
τότε αγαπιόμαστε και πάλι απ’ την αρχή

Αττίκ

Ετικέτες

permalink

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα