παρα-κείμενα

Η φάρσα του έρωτα τι λίγο που διαρκεί.

Leopoldo Alas
*μτφ: Ρήγας Κούπα


ΕΡΩΣ

έρως μονοδιάστατος
βέλος στο άνυσμα του χρόνου
(και πάλη) νικημένος νικητής.

έρωτας δισδιάστατος
στόχος στο άνυσμα του χρόνου
(και πάλη) νικημένος ευτυχής.

έρωτας τρισδιάστατος
τόπος στο άνυσμα του χρόνου
(και πάλι) νικημένος αληθής.

έρως τετραδιάστατος
χρόνος στο άνυσμα του χρόνου
(και πάλι) πάλη (και αεί)
έρως, έρως, έρως, ερωτευθείς.

Αθανάσιος Αλεξανδρίδης
-Όροι της αβεβαιότητος-
(Ποίηση τ.17)


[ΒΑΣΤΩΝΤΑΣ ΜΟΥ ΤΑ ΓΚΕΜΙΑ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΜΕ ΣΠΙΡΟΥΝΙΖΕΙ]

Βαστώντας μου τα γκέμια ο Έρωτας με σπιρουνίζει·
τρομάζει, καλοπιάνει την καρδιά μου· την παγώνει
και τη φλογίζει· με καλεί, με σπρώχνει· με σιμώνει,
με διώχνει· πότε φόβο, πότε ελπίδες με γεμίζει·
επάνω με ανεβάζει και κάτω με σφεντονίζει,
σαν χάσω πια τα χνάρια και το δρόμο. Σαν αγχόνη
φοβάμαι το δεσμό της ζωής που πνίγει και σκοτώνει
τον όλβο, πριν καν γεννηθεί. Στον νου μου τριγυρίζει
μια σκέψη φιλική, που διασκεδάζει την απάτη
και θέλει να διαβώ ροές ρυάκων που σχηματιστήκαν
από δακρύων ρανίδες για τον αιώνιο βίο. Ωθώντας
τα βήματά μου σθένη αλλούτερα, στο ρεύμα μπήκαν·
μα εγώ διαλέγω έν' άλλο να διαβώ, άγριο μονοπάτι –
αργό κι επώδυνο να ρθεί το τέλος μου ποθώντας.

Francesco Petrarca
-Πέντε Σονέττα- Ποείν
*μτφ: Γιώργος Κεντρωτής


Ο ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

«...κάποιο πρωί θ' ακουστεί μια μοναχική σάλπιγγα, ένα μεγάλο όλο φως σύννεφο θα 'ρθει και θα καλύψει τα πάντα, η φωνή της δόξας θα υψωθεί παντοδύναμη καλώντας με κι εγώ θα πεταχτώ μονομιάς επάνω και θα την ακολουθήσω ολομόναχος. Να γιατί δεν κοίταξα να παντρευτώ. Περίμενα, περίμενα συνέχεια και στο μεταξύ πέρασα τα τριάντα».

Ποιος αλήθεια ήταν ο λόγος που δεν της είχε πει τίποτε απ' όλ' αυτά; Ίσως επειδή δεν ήταν σίγουρος πως θα τον καταλάβαινε. Αλλά δεν της είχε μιλήσει ούτε και για το πώς έβλεπε τον ιδανικό έρωτα. Που ήταν όμως τι; Μα η συνάντηση ενός άντρα με την τέλεια γυναίκα —πράγμα που συμβαίνει μονάχα μια φορά στη ζωή καθενός— και η ταυτόχρονη σε κάθε τέτοια περίπτωση παρουσία του θανάτου, που σαν αορατός Πάνδαρος θα έσερνε και τους δυο τους στο προαποφασισμένο αγκάλιασμα. Δεν αποκλειόταν καθόλου η φαντασίωση του αυτή να οφειλόταν στις υπερβολές που κυριαρχούσαν στους στίχους των τραγουδιών της πολυαγαπημένης του λαϊκής μουσικής. Με τον καιρό όμως είχε ουσιαστικοποιηθεί κι έμενε κουρνιασμένη σε κάποια απόμακρη κόχη του μυαλού του, μπερδεμένη μ' ένα σωρό άλλα πράγματα όπως ο συριγμός του παλιρροιακού κύματος ή η ανεξέλεγκτη δύναμη της πλημμυρίδας και το καταιγιστικό σπάσιμο των αφρών πάνω στους σκοπέλους.

Yukio Mishima
*μτφ: Βαγγέλης Κατσάνης


ΕΝΑ-ΜΗΔΕΝ

Ωραίο πράγμα ο έρωτας
μόνο που έχει μια δυσκολία:
Χρειάζονται το λιγότερο δύο
στη φαντασία του ενός

Έτσι που το ένα μηδέν του άλλου
να 'ναι μηδέν.
Μηδέν του μηδενός

θάνος Μικρούτσικος / Κώστας Τριπολίτης
(με τον Γιώργο Νταλάρα)