παρα-κείμενα
Δευτέρα, Ιουνίου 06, 2011
181 ~ γράμματα, vii
Μια γραμμή έμεινε μετέωρη
ανάμεσα στα γράμματα που γράφτηκαν
και εκείνα που θα γραφτούν
Κώστας Σουέρεφ
ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Κάποτε γράφουν γράμματα γιατί γνωρίζουν
ότι αυτές θα είναι οι τελευταίες που αγαπήσαν
τον ήχο μιας σελίδας καθώς ξεδιπλώνεται
τον ήπιο τρόπο των χεριών που την αγγίζουν
το ίδιο φως απ' το παράθυρο
τη σύμβαση των τυπικών εκφράσεων
την έλλειψη μιας μονολεκτικής απάντησης
την πιθανότητα να ξαναδιαβαστούν σ' άγνωστο χρόνο
την προοπτική τους να γεράσουν με τον παραλήπτη
τη διαιώνιση της διαδρομής από τη μνήμη στην επιθυμία
τη μοναξιά περίπλοκων υπογραφών
τον κίνδυνο όσων αποσιωπήθηκαν
την τρέλα που ενεδρεύει πίσω απ' το μελάνι.
Ένα φλιτζάνι γάλα
κουμπωμένο το παλτό
κι ένα φιλί.
Τα συνοδεύουν ως την πόρτα του ταχυδρομείου.
Ρέα Γαλανάκη
-Ποιήματα, συλλογή: Οι τρυφερές-
ΓΡΑΜΜΑ
Ανταμώσαμε χτες
Απ' την τσέπη μου
Έβγαζα ένα ποίημα πούχα γράψει για σένα
Να στο διαβάσω
Όταν με ρώτησες τι είν' αυτό
Τίποτα σου είπα, κάποιου φίλου η διεύθυνση
Ψάχνω το σπίτι του.
Ercümend Behzad
*μτφ: Έρμος Αργαίος
-Ανθολογία Τουρκικής Προοδευτικής Ποίησης-
ΡΟΚ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Μην τα χάνεις με τα δύσκολα σημειώματα, μη σου φαίνονται περίεργα. Εγώ είμαι αυτός, ίσως πιο πολύ απ' αυτόν που μιλά. Σε γνώρισα στ' αλήθεια με το πρώτο σου γράμμα. Γιατί γράφουμε ό,τι δεν μπορούμε να πούμε; γιατί σκίζεις ό,τι μου γράφεις; τι φοβάσαι; πού ακριβώς βρίσκεσαι Ιούνη μήνα, μεσημέρι σε υπαίθριες συναυλίες; πού είμαι εγώ;
Άρης Σάρτας
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
Απόψε θα λάβεις το γράμμα
που άργησε τόσο να 'ρθεί
απόψε θα σμίξει το κλάμα
απόψε θα κλάψεις κι εσύ
Τάκης Μουσαφίρης
(με τον Δημήτρη Μητροπάνο)
Ετικέτες γράμματα
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα