παρα-κείμενα

το να θυμάσαι μείον τη μνήμη: να τ' είν' ο έρωτας.

Ευγένιος Αρανίτσης
-Καλοκαίρι στον σκληρό δίσκο-


Ο ΕΡΩΤΑΣ

(Τότε, στην σκέψη του χάους, η λέξη "Έρωτας", αίφνης, πυκνώνει.

Και μια ομίχλη, βαριά από φτεροκοπήματα και στεναγμούς, φέρνει την πολυπρόσωπη θεότητα. Παμφάγος, παντοκράτωρ, πάνδημη και παντέρημη, ανασαίνει. Με το ρίγος και τους υγρούς της καθρέφτες που διαθλούν και πολλαπλασιάζουν μέλη και κινήσεις.

Ανώνυμη, φέροντας όλα τα ονόματα, αρσενικά και θηλυκά, κι όλα τα επίθετα.

Γυμνή, φορώντας όλα τα μάτια, λαμπερά και θολωμένα, κι όλα τα δάχτυλα.)

Παυλίνα Παμπούδη
-Ο λεπτουργός-


ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ

Αν ένας άντρας και μια γυναίκα διασχίζουν δρόμους που δεν βλέπει άλλος παρά μονάχα εκείνοι,
Πολυσύχναστους δρόμους που βγάζουν στο λυκόφωτο, στον αέρα,
Με φόντο ένα καινούριο τοπίο νέο και παλιό που μοιάζει πιο πολύ με μουσική παρά τοπίο'
Αν ένας άντρας και μια γυναίκα κάνουν να φυτρώνουν στο πέρασμά τους δέντρα,
Κι αφήνουν πίσω τους πυρπολημένους τοίχους,
Και τα πρόσωπα στρίβουν για να δουν σαν από παίξιμο τρομπέτας
Ή από μια πολύχρωμη παρέλαση σαλτιμπάγκων'
Αν όταν περνάει ένας άντρας και μια γυναίκα σταματάει η συζήτηση της γειτονιάς,
Ακινητοποιούνται οι καρέκλες στο πεζοδρόμιο, πέφτουν τα κλειδιά στις γωνίες,
Οι κουρασμένες αναπνοές γίνονται ψίθυροι:
Είναι γιατί ο έρωτας περνάει τόσο λίγο που η θέα του γίνεται αιτία
Έκπληξης, ξαφνιάσματος, τρόμου, νοσταλγίας,
Σαν να ακούγαμε μια γλώσσα που κάποτε μιλήθηκε
Και από αυτή μένουν στα στόματα μόλις
Ψίθυροι και κατάλοιπα ψιθύρων;

Roberto Fernández Retamar
*μτφ: Ρήγας Καππάτος
-Πέντε ελληνικά και άλλα ποιήματα-


ΑΠΟ ΤΟ ΦΙΦΤΥ-ΦΙΦΤΥ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Τον άλλο τον έρωτα, τον αληθινό, που λένε, δεν τον ήξερα, δεν ήξερα πώς μπορεί να 'ναι. Σκεφτόμουνα πως δεν είναι για μένα. Θα πρέπει, σκεφτόμουν, να έχεις και λίγο τρυφερή την ψυχή σου και κάτι να ξέρεις, κάπως να τα λες και κείνα τα ψυχικά, τα πνευματικά, τα ποιητικά - πού να τα ξέρω; Ο έρωτας, έλεγα, δεν είναι για μας, τα παιδιά του φίφτυ-φίφτυ. Και δεν τον σκεφτόμουν, δεν τον περίμενα.

Και ήρθε κι αυτός. Έρικα τη λέγανε.

Δημήτρης Χατζής
-το διπλό βιβλίο-


ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ

O έρωτας είναι παιδί
στα χώματα ξαπλώνει
κι η μάνα που το καρτερεί
το βράδυ το μαλώνει

Ο έρωτας είναι παιδί
σε κούνια ανεβαίνει
εκείνο νιώθει πως πετά
μα η κούνια είναι δεμένη

Ο έρωτας είναι παιδί
τον χρόνο πολεμάει
μα έχει ντουφέκι ξύλινο
κι ο χρόνος το νικάει
... ...

Νίκος Κυπουργός / Σταμάτης Δαγδελένης
(με τον Νίκο και την Λυδία Κυπουργού)