παρα-κείμενα
Σάββατο, Μαρτίου 03, 2012
197 ~ χορός, ii
Πόσο πολύ σε αγάπησα εγώ μονάχα το ξέρω
Εγώ που κάποτε σ' άγγιξα με τα μάτια της πούλιας
Και με τη χαίτη του φεγγαριού σ' αγκάλιασα και χορέψαμε
μες στους καλοκαιριάτικους κάμπους
Νίκος Γκάτσος
-Αμοργός-
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ
Μη ψυχρά με κοιτάζεις. Θυμήσου
πώς πετούσα χτες βράδι μαζί σου
στο χορό - μη ξεχνάς!
Χθες το βράδυ σε είχ' αγκαλιά
κ' οι καρδιές μας κοντά εκτυπούσαν,
κ' εις τα χείλη μ' εμπρός κυματούσαν
τα ευώδη ξανθά σου μαλλιά
και τα έδινα χίλια φιλιά
μυστικά, - μην ξεχνάς!
Άκουσέ με! Χθες βράδυ θυμήσου
σ' ερωτούσα να 'πεις, η ψυχή σου
τι ποθεί; - μην ξεχνάς!
Με φωνή ντροπαλή και γλυκειά,
με τα μάτια σου κάτω γυρμένα
με ερώτησες τότε κ' εμένα
τι ποθεί κ' η δική μου καρδιά.
Κι αποκρίθηκα λόγια θερμά,
μυστικά, - μην ξεχνάς.
Δημήτριος Βικέλας
-Ανθ. Νεοεεληνικής Ποιήσεως 1708-1971 (Σπύρου Κοκκίνη)-
ΑΤΛΑΝΤΙΣ
[....]
Αν ίσως οι θύελλες σ' αναγκάσουν
ν' αγκυροβολήσεις για καμιά βδομάδα
σε κάποιο παλιό λιμάνι της Ιωνίας,
μην παραλείψεις να συζητήσεις
με τους πνευματώδεις λογίους εκεί
που θα σου αποδείξουν πως όχι, δεν μπορεί
να υπάρχει ένας τόπος σαν την Ατλαντίδα:
Μελέτησε καλά τη λογική τους, μα πρόσεξε
πόσο η σπιρτάδα της φανερώνει
την απέραντη, ανυπόκριτη θλίψη τους•
έτσι θα διδαχτείς πως για να σου είναι κάτι πιστευτό
πρέπει πρώτα ν' αμφιβάλλεις γι' αυτό.
Αν, έπειτα, προσαράξεις
στους κάβους της Θράκης
όπου μια γυμνή βαρβαρική φυλή
χοροπηδά ξέφρενα όλη νύχτα
στο φως των πυρσών
με βούκινα και κακόηχα τύμπανα, τότε,
πάνω σ' αυτήν την άγρια βραχώδη ακτή
γδύσου και χόρεψε γιατί
αν δεν είσαι ικανός
την Ατλαντίδα εντελώς
να ξεχάσεις
ποτέ στου ταξιδιού το τέρμα
δεν θα φτάσεις.
... ... ...
W. H. Auden
-Σε ξένη γλώσσα η λύπη μας-
*μτφ: Σάκης Σερέφας
ΜΙΚΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ
Εκείνο το καλοκαίρι δεν χόρεψε χορό της κοιλιάς, αλλά το συζητούσε κάθε τόσο πως το επόμενο καλοκαίρι θα μπορούσαν να πάνε κι έκανε εξάσκηση πότε-πότε. Συνέβαινε καμιά φορά να τον διασκεδάζει με την τέχνη της τα βράδια. Γυμνή μπροστά στο τζάκι, κυλούσε, ρουφούσε κι έσπρωχνε την κοιλιά της. Δεν την είχε ξεχάσει την τέχνη, αυτός δεν μπορούσε να της βρει κανένα ψεγάδι, αλλά η ίδια δεν ήταν ευχαριστημένη, έλεγε ότι είχε χάσει τη σβελτάδα της.
Αλλ' ούτε το επόμενο καλακαίρι μπόρεσαν να πάνε για το χορό της. Η κοιλιά της ήταν πάλι φουσκωμένη και τα δίδυμα είχαν ξεπεταχτεί και γύριζαν σα σβούρες στο σπίτι.
Αλλ' ούτε το επόμενο καλακαίρι μπόρεσαν να πάνε για το χορό της. Η κοιλιά της ήταν πάλι φουσκωμένη και τα δίδυμα είχαν ξεπεταχτεί και γύριζαν σα σβούρες στο σπίτι.
Artur Lundkvist
-17 φωνές από τη Σουηδία-
*μτφ: Νίκη Κώνστα
ΧΟΡΕΨΕ ΜΕ
Μοναξιές, θολή ατμόσφαιρα και ύφος
- κι εσύ δίπλα μου ένας γρίφος -
και στο πιάνο παίζουν δάχτυλα ιδρωμένα
αργεντίνικα ταγκό, απελπισμένα
Μοναξιές, κι ένα παράπονο που βγαίνει
σε μια νύχτα ερωτευμένη
Και δυο χείλη στο μικρόφωνο δοσμένα
σε τραγούδια του τριάντα ραγισμένα
Χόρεψέ με
ν' ανεβούμε στα μπαλκόνια της ψυχής
Κύτταξέ με
με το βλέμμα σου - το βλέμμα της βροχής
Φίλησέ με
η βραδιά σηκώνει λόγια φλογερά
Χόρεψέ με
ένα σώμα είν' αυτό - δώς του φτερά
Μάριος Τόκας / Φίλιππος Γράψας
(με τονμε τον Μανώλη Μητσιά)
Ετικέτες χορός
2 Comments:
καλή Μεγάλη Εβδομάδα
με κατάνυξη, περισυλλογή
μια καλή ευκαιρία
ό, τι κι αν πιστεύουμε!
για να το κάνω πρέπει να αλλάξω template και να χάσω όλες τις ρυθμίσεις. Προσπάθησα βάζοντας τον κωδικό που υποδεικνύει η βοήθεια, αλλά δεν λειτούργησε. Όπως βλέπεις έχω προσθέσει τους αναγνώστες ...χειροποίητα.
Εύχομαι Καλό Πάσχα
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα