παρα-κείμενα

οι ίδιες λέξεις που λέμε όλοι

Μανόλης Αναγνωστάκης
-ΥΓ-


ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ

Ερήμην μου οι λέξεις
αλλάζουν εποχές,
σκοτεινιάζουν κι αιθριάζουν
κατά βούληση
το Δεκέμβρη σιγοκαίνε υπνωτικά στο παραγώνι του μυαλού μου,
το Γενάρη ανθοφορούν αντάρτικα
σα μυγδαλιές

τον Απρίλη σταυρώνονται
με τα πάθη μου
και πάλι εγείρονται

- του Αυγούστου υπομένοντας την ανομβρία
γλυκαίνουν σαν τους όψιμους καρπούς, τους ξεχασμένους σε μιαν
άκρη του αγρού κάτω απ' το σκληρό ήλιο

- το Σεπτέμβρη συναθροίζονται ως τέλεια πυκνώματα ψυχατμών και
παρατάσσονται αποδημητικές για το ανείπωτο.

Μαρία Σφήκα
-Εξώπολις, τχ. 23-


ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΞΗ ΠΟΝΟΣ

Ο Βίτγκενστάιν μάς λέει ότι η λέξη "πονάει" αναπλήρωσε
τον θρήνο και τον οδυρμό. Η λέξη "πόνος"
δεν περιγράφει την εκδήλωση του πόνου
αλλά τον αναπληρώνει.
Τον αναπληρώνει και τον εκτοπίζει.
Με τον τρόπο αυτό δημιουργεί
μια νέα μέθοδο συμπεριφοράς
στην περίπτωση του πόνου.

Η λέξη παρεμβάλλεται
ανάμεσα σε μας και τον πόνο
σαν ένα θηκάρι σιωπής.
Είναι η αποσιώπηση. Είναι η βελόνα
που ξηλώνει το ράμμα
ανάμεσα στο αίμα και τη γη.

Η λέξη είναι το πρώτο βήμα
για να ελευθερωθεί κάποιος
απ' τον εαυτό του.

Σε περίπτωση που υπάρχουν
άλλοι τριγύρω.

Miroslav Holub
*μτφ: Βασίλης Καραβίτης
-Εντευκτήριο, τχ.34-


ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

- Οι τόνοι στα σάνγκο δεν δηλώνουν τονισμό αλλά το ύψος της φωνής, που αλλάζει συχνά απ' τη μια συλλαβή στην άλλη, με προειδοποίησε η Ματίλντ. Η κλίμακα που χρησιμοποιείται συνήθως περιλαμβάνει τρεις φθόγγους, τον βαρύ, τον μέσο και τον οξύ.

Έπαιρνα ήδη το πρώτο μου μάθημα σάνγκο. Ο Ζαν μάς πλησίασε, είχε αρχίσει ν' ανυπομονεί.

- Οι τόνοι καθορίζουν καμιά φορά το νόημα των λέξεων, απαγορεύουν τις παρανοήσεις. Αν πει κανείς κουα σε βαρύ τόνο, εννοεί την «δουλειά», ενώ σε οξύ το «θάνατο».

- Η ίδια λέξη σημαίνει «δουλειά» και «θάνατος»! εξεπλάγη ο Ζαν.

Η Ματίλντ αντέδρασε έντονα;
- Μα δεν ακούτε τι σας λέω; Σας εξηγώ ότι δεν είναι η ίδια λέξη!

Βασίλης Αλεξάκης
-Οι ξένες λέξεις-


ΟΛΑ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Οι λέξεις που 'ναι έξω απ' τα τραγούδια
κρυώνουνε τα βράδια και φοβούνται
και βρίσκουν καταφύγιο στα λουλούδια
και σε όσες, σαν και σένα, αγαπιούνται
... ... ...

Γιώργος Νταλάρας / Λευτέρης Παπαδόπουλος