παρα-κείμενα

Θα ζητούσε μία ώρα προθεσμία,
να κάψει τα παλιά γράμματα.

Μανόλης Αναγνωστάκης
-ΥΓ.-


ΜΙΑ ΣΥΝΟΥΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Κρατούσα το γράμμα της κλειστό
σε σημείο απρόσιτο
μυστικό
Η υποψία αρώματος που ανάδιδε με τρέλαινε
Τα βράδια η ανάσα του
έκλεβε τη δική μου
Διχασμένος στην προοπτική της αποκάλυψης
ή μιας επώδυνης προσμονής
άφηνα τις μέρες να περνούν
Η σφραγισμένη επιστολή
ένοχη ερωμένη
ερέθιζε τη σκέψη
στροβίλιζε τις πιo σκοτεινές επιθυμίες
Η αίσθηση της άδικης συνύπαρξης
του ονειρικού με το γήινο
Και ο τρόμος μιας αιφνίδιας απώλειας
ή της απόδρασης των λέξεων
με έκανε ακραία να σκέφτομαι
αν θα ζούσα την επόμενη μέρα για να τη διαβάσω
Απρόσμενα μια νύχτα τα αρσενικά φωνήεντα
ανάβουν το εσώτατο φως
και ο φάκελος γίνεται διάφανος
Έκπληκτος θαυμάζεις τους γυμνούς ώμους
των θηλυκών λέξεων
την επιτηδευμένη αθωότητα απόρριψης
του τελευταίου ενδύματος
Οι γραμμές καμπυλώνουν
Ο πόθος σαλπίζει το εγερτήριο των αισθήσεων
Εξαίσια σώματα
Η ερωτική συνεύρεση των λέξεων
Μια νυχτερινή παραβολή που ερμηνεύεται μόνο
από την αμαρτία
σε μεταμορφώνει
σε μέγα ηδονοβλεψία των διφορούμενων νοημάτων

Ας συγχωρεθεί η θωπεία μιας τέτοιας επιστολής

Υπαίτιος όμως είναι ο αποστολέας
που παγιδεύει την αφή
και αφήνει τις λέξεις
μόνο με τη μαύρη δαντέλλα της επιθυμίας
που ξετυλίγεται και κυματίζει
αθέλητος νικητής
μιας συνουσίας ανάγνωσης.

Γιάννης Τόλιας
-Λυσίπονον-


ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Ποτέ δεν θέλησες να λάβεις
Τα γράμματα που έστειλα
Μα έχεις συλλάβει την ουσία
Αυτού που έχουν να σου πουν

Διαβάζεις ξανά
Αυτά που δεν έχεις κάψει
Τα φέρνεις στα χείλη και τα φιλάς
Τις σελίδες που γράφουν για την έγνοια μου

Έλεγα πως έγινε κατακλυσμός
Έλεγα πως τίποτα δεν έχει απομείνει
Έλπιζα πως θα 'ρθεις
Σου είχα δώσει την διεύθυνση

Η ιστορία σου ήταν μεγάλη
Η πλοκή της είχε ένταση πολύ
Σου πήρε χρόνια να περάσεις
Τις γραμμές της αυτοάμυνας

Οι πληγωμένες μορφές εμφανίζονται:
Η απώλεια, σε όλη της την έκταση
Και να και η απλή καλοσύνη
Η μοναξιά της δύναμης

Μπαίνεις μες στο δωμάτιό μου
Κάθεσαι στο γραφείο μου
Αρχίζεις να γράφεις το γράμμα σου
Σ' αυτόν που θα είναι ο επόμενος

Leonard Cohen
*μτφ: Ιωάννα Αβραμίδου
-Το βιβλίο του πόθου-


ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΑΡΔΙΑ, ΤΣΕΒΕΝΓΚΟΥΡ


Andrei Platonov
μτφ: Πάνος Σταθόγιαννης
-Ταξίδι με ανοιχτή καρδιά, Τσεβενγκούρ-


ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ

Αν μ' αγαπάτε πάρτε το και κάντε το κομμάτια
έχει μια πίκρα μέσα του, μια πίκρα δυνατή
Αν μ' αγαπάτε κάφτε το να μην το δούνε μάτια
πικρά μαντάτα γράφουνε στο μαύρο το χαρτί.

Αν μ' αγαπάτε πάρτε το, διαβάστε το μονάχοι
κι ύστερα πέστε ψέματα πως θα 'ρθει να με βρει
Είναι η ελπίδα βάλσαμο για μια καρδιά μονάχη
κι όταν τη χάσει, χάνεται και λιώνει σαν κερί.

Άκης Πάνου

Ετικέτες γράμματα