παρα-κείμενα

Ξέρεις στ' αλήθεια εσύ
τι γίνεται πίσω απ' τη σκηνή;
Πόσες σκιές γλιστρούν αθόρυβα στα παρασκήνια
παίζοντας το ίδιο έργο απ' την ανάποδη;

Παναγιώτης Νάντης
-Πλανόδιον, τχ.4-


ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Ετέλειωσε η παράσταση και σβύσανε τα φώτα
στην αίθουσα την άφωνη και τη συλλογισμένη.
Στις μελαγχολικές σειρές των άδειων καθισμάτων,
πλανώνται τώρα οι μυστικές ψυχές των ηρωΐδων
κι' άθυμα στα καθίσματα στηρίζουν τον αγκώνα.
Στο θαμπό φως πώς φαίνεται το θέατρο γερασμένο:
Τα χρυσαφιά ξεβάψανε σκαλίσματα στα ξύλα,
τα σκηνικά ξεθώριασαν και γνώριμα έχουν γίνει
κι' αιώνια η μάσκα η τραγική στο αέτωμα μορφάζει,
με τον αρχαίο τον πόνο της ψηλά εκεί σταυρωμένον.
Άθυμα στα καθίσματα στηρίζουν τον αγκώνα
και το κενό της γέρικης σκηνής θωρούν και λένε
πως μοιάζει με την άδεια τους ψυχή, που 'χει απαυδήσει
κάθε βραδυά, απ' αγάπη να πεθαίνει, μες στα φώτα!

Μιχάλης Δ. Στασινόπουλος
-Νέα Εστία, τχ.9-
(αρχείο ΕΚΕΒΙ)


ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΑΤΡΟ

Όλοι οι ηθοποιοί, άντρες και γυναίκες, τελείωσαν την ίδια μέρα και, μετά το στραγγαλισμό, τους έκαναν μούμιες στο εσωτερικό των κέρινων ομοιωμάτων τους με το μακιγιάζ και τα ρούχα της παράστασης, για να φυλάξουν στις επόμενες γενιές την εικόνα του δράματος και της κωμωδίας έτσι όπως τ' αγάπησε ο αιώνας. Το μεγάλο θέατρο δεν είναι πια ανοιχτό παρά μόνο τα πιο κρύα πρωινά του χειμώνα όταν ο υδράργυρος πέφτει κάτω απ' το μηδέν του εκατοντάβαθμου θερμομέτρου. Οι ιδιοκτήτες σεβάστηκαν την αίθουσα, που είναι ίδια όπως πρώτα, μόνο που έπεσε η στέγη δίπλα στη σκηνή, χωρίς λόγο. Ένας παγωμένος αέρας, απ' το άνοιγμα της αυλαίας, στροβιλίζεται και διαπερνά. Κανείς δεν πάει πια στο μεγάλο θέατρο παρά μονάχα για να δει το χιόνι να πέφτει μέσα στο χάος με φόντο το χρυσό και την πορφύρα και για ν' ακούσει το θόρυβο του χιονιού καθώς χτυπάει γλυκά πάνω στο βελούδο.

André Pieyre de Mandiargues
*μτφ: Στέλιος Λύτρας
-η λέξη, τχ.69-70-


ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ

Σ' αυτό το θέατρο σκιών τι περιμένω
θολή φιγούρα δίχως πρόσωπο και λόγια
Οι θεατές μ' έχουνε κιόλας ξεχασμένο
και φεύγουν βιαστικά κοιτώντας τα ρολόγια
... ... ...

Σ' αυτό το θέατρο σκιών τι περιμένω
πάλι θα σβήσουνε τα φώτα της οθόνης
και συ σα σφίγγα θα μου το κρατάς κρυμμένο
ποιος είν' ο θεατής και ποιος ο θεατρώνης

θάνος Μικρούτσικος / Άλκης Αλκαίος
- με την Χαρούλα Αλεξίου