παρα-κείμενα
Σάββατο, Ιουνίου 03, 2006
19 ~ πόλεις, i
MIA NYXTA
Ξαφνικά βρέθηκα μέσα σε μια πόλη μεγάλη και τετράγωνη.
Όλα τα παράθυρα είτανε κλειστά, παντού βασίλευε σιωπή.
Παντού βασίλευε στοχασμός.
Κι ο καλόγερος ξαναπέρασε από πλάγι μου.
Ανάμεσα απ’ τις τρύπες του σάπιου ράσου του
Είδα την καλλονή του σώματός του: χλωμό και
άσπρο σαν ένα άγαλμα του έρωτα.
Σαν εξύπνησα η ευτυχία κοιμόνταν ακόμη
Κοντά μου.
Giorgio de Chirico
(μετ: Νίκος Εγγονόπουλος)
ΜΑΚΡΙΑ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΑΚΡΙΑ
Μακριά η πολιτεία μακριά
Μακριά η παράλογη σκληρή της ρόδα που γυρνάει δίχως νόημα.
…
Η πολιτεία που ‘ναι μια έλικα άδεια τρελαμένη από κίνηση
…
και δεν ακούει το σκοτεινό άγχος των ανθρώπων.
Juan Cunha
*μτφ: Ηλίας Ματθαίου
Η ΠΟΛΗ-ΠΡΟΒΛΗΜΑ
«όπως από παράθυρό μου, βλέπω νέα φάσματα να κυλούν μέσα από τον
πυκνό και αιώνιο καπνό του άνθρακα - η σκιά μας, η καλοκαιρινή νύχτα
μας! – νέες Ερινύες, μπροστά από την αγρέπαυλη που είναι η πατρίδα μου
και όλη μου η καρδιά επειδή όλα εδώ μοιάζουν με αυτό – τον Θάνατο χωρίς
πυκνό και αιώνιο καπνό του άνθρακα - η σκιά μας, η καλοκαιρινή νύχτα
μας! – νέες Ερινύες, μπροστά από την αγρέπαυλη που είναι η πατρίδα μου
και όλη μου η καρδιά επειδή όλα εδώ μοιάζουν με αυτό – τον Θάνατο χωρίς
κλάματα, τη δραστήρια και υπηρέτρια κόρη, έναν απελπισμένο έρωτα και
ένα όμορφο Έγκλημα που κλαψουρίζει στη λάσπη του δρόμου».
Αφού πρόφερε αυτά τα λόγια, ο Ρεμπώ εγκατέλειψε τις πόλεις.
"Εντούτοις", υπάρχουν στιγμές και τόποι μαγικοί θα λέγαμε, ακόμα και μέσα στην κόλαση των πόλεών μας. Υπάρχουν εκλάμψεις. Υπάρχουν δυνατότητες που διανοίγονται. Υπάρχουν καταστάσεις, ώρες ή δευτερόλεπτα και ατμόσφαιρες ή συναπαντήματα φορτισμένα με μια ποιητική ένταση. (Κυρίως όταν το απόβραδο πέφτει πάνω στην πόλη – αλλά γιατί κυρίως τότε; - μια αλλόκοτη γαλήνη αναδύεται μέσα από την αναταραχή). Υπάρχουν κείμενα και συμφραζόμενα της πόλης με διάχυτη ποίηση, όπου είμαστε οι πρωταγωνιστές και/ή οι αναγνώστες, όπου η πόλη είναι το μεγάλο βιβλίο που – μαζί με μας – το διαπερνά.
Κώστας Αξελός
ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΜΑΓΙΚΗ
Μια πόλη μαγική
ζούμε μαζί οι δυο αγαπημένοι
Μια πόλη σαν κι αυτή
πεθαίνει, ζει
κι αλλάζει μαγεμένη.
Σαν πέσει η σκοτεινιά
η αναπνοή μου
θα σμίξει με τ’ αγέρι
Τότε η πόλη θα φανεί
μονάχη ερημική
σαν τ’ ακριβό μου αστέρι.
Μάνος Χατζιδάκις
Ετικέτες πόλεις
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα