παρα-κείμενα

Τρίτη, Απριλίου 10, 2007

61 ~ καράβια, i

.


Θυμάσαι που σου 'λεγα, όταν σφυρίζουν τα πλοία μην είσαι στο λιμάνι

Μανόλης Αναγνωστάκης

Image Hosted by ImageShack.us
ΠΛΑΓΙΑ ΒΡΟΧΗ
Ι

Δεν ξέρω ποιον ονειρεύομαι...
Ξάφνου στο λιμάνι όλο το θαλασσινό νερό είναι διάφανο
και βλέπω στο βυθό, σαν μια τεράστια στάμπα που να ήταν εκεί ξεδιπλωμένη,
όλο το τοπίο αυτό, δεντροστοιχία, πύρινο δρόμο στο λιμάνι αυτό,
και τη σκιά από ένα πλοίο πιο αρχαίο απ' το λιμάνι που περνά
ανάμεσα στ' όνειρό μου του λιμανιού και στ' όραμά μου του τοπίου αυτού,
με πλησιάζει και μπαίνει μέσα μου βαθιά,
και περνά στην άλλη της ψυχής μου την πλευρά...

Fernando Pessoa
-Νέα Συντέλεια: Ωδές και Ποιήματα-
* μτφ: Αντρέας Παγουλάτος


Image Hosted by ImageShack.us
ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ
(ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ Γ.Σ.)


Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει
κι αν "ορώμεν ανθούν πέλαγος Αιγαίον νεκροίς"
είναι εκείνοι που θέλησαν να πιάσουν το μεγάλο καράβι
με το κολύμπι
εκείνοι πού βαρέθηκαν να περιμένουν τα καράβια που δεν
μπορούν να κινήσουν
την ΕΛΣΗ τη ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ τον AMΒPAKΙKΟ.
Σφυρίζουν τα καράβια τώρα που βραδιάζει στον Πειραιά
σφυρίζουν ολοένα σφυρίζουν μα δεν κουνιέται κανένας
αργάτης
καμιά αλυσίδα δεν έλαμψε βρεμένη στο στερνό φως που
βασιλεύει
ο καπετάνιος μένει μαρμαρωμένος μες στ' άσπρα και στα
χρυσά.

Οπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει~
παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες...
Το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓΩΝlΑ 937 ...

α/π Αυλίς, περιμένοντας να ξεκινήσει.
Καλοκαίρι 1936


Γιώργος Σεφέρης

Image Hosted by ImageShack.us
Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ

Τα πράγματα που ο Ανδρέας ηγάπα υπεράνω όλων των άλλων, ήσαν κατά σειράν, αι ηδοναί του έρωτος, η ποίησις και τα μεγάλα ταξίδια - όμως όχι εκείνα που επιτρέπουν, απλώς, την μουσειακήν, τρόπον τινά, διαπίστωσιν και ταξινόμησιν του λεγομένου "εντοπίου χρώματος", αλλά τα επιτρέποντα την προέκτασιν, την προβολής και την συμμετοχήν εκάστου "ενός", εκάστου "εγώ", εκάστου ατόμου, διά της βιουμένης προσωπικής κατανοήσεως της ολοκληρωτικής ουσίας και της οικουμενικής εννοίας, εις την καθολικότητα και τον πλήρη ρυθμόν του Κόσμου. Ούτω, με πρώτον μέλημα τον έρωτα και με σύντροφον την ποίησιν - ήτις, εις την βαθυτέραν της απόστασιν, δεν διαφέρει πολύ από τον ίμερον - ο Ανδρέας Σπερχής, είχε πραγματοποιήσει πολλά ταξίδια εις την Δύσιν και την Ανατολήν, εξ ων το ανωτέρω ρηθέν, υπήρξε το μεγαλύτερον. Μετά την ατυχή έκβασιν της ερωτικής του περιπετείας εις τας Αθήνας, επιστρέψας εις το Λονδίνον, απεφάσισε να επιβιβασθή επί του "Μεγάλου Ανατολικού" ...

Ανδρέας Εμπειρίκος

Image Hosted by ImageShack.us
ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΤΩΝ ΕΡΩΤΩΝ

Όταν ο άνεμος φυσά κι οι άνθρωποι σωπαίνουν
κάτι σκιές με προσπερνούν στις έρημες μαρίνες
τα πλοία των ερώτων μας μου δείχνουν που πεθαίνουν
και τραγουδούν στην πλώρη τους νεράιδες και σειρήνες

Πάνω στον πάγκο ενός καφέ τα βρόχινα τους μάτια
για τα ναυάγια με ρωτούν και της ζωής το ψέμα
κι εγώ δειλά τους απαντώ κοιτώντας τα κατάρτια
η δύση κι η ανατολή έχουν το ίδιο αίμα

Έτσι στα καθημερινά αμήχανοι γυρνάμε
παιδιά που παίζουν στη βροχή με τρυπημένη μπάλα
μα κάποιος γέρος ναυτικός μας είχε πει θυμάμαι
πως πάντα μέσα μας θα ζουν τα μπάρκα τα μεγάλα

Τρικάταρτο η αγάπη σου και ο καιρός αρμύρα
μια Κυριακή σ΄ αντίκρυσα και μού ΄κλεψες το φως μου

ό,τι με πνίγει ν΄αγαπώ είν΄η δική μου μοίρα
καλά ταξίδια, μάτια μου, στις θάλασσες του κόσμου


Θάνος Μικρούτσικος / Άλκης Αλκαίος

Ετικέτες

permalink

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα