παρα-κείμενα

Πέμπτη, Απριλίου 22, 2010

154 ~ χρώματα, iii



Μυριάδες στόματα φωνάζουνε και σε καλούν
Έλα λοιπόν απ' την αρχή να ζήσουμε τα χρώματα


Οδυσσέας Ελύτης


Image Hosted by ImageShack.us
Rastanura
II

Έχουμε τόσο υποφέρει που η δίψα, η πείνα, η όποια άλλη στέρηση του κορμιού, xρωματίζει τις στιγμές του μαρτυρίου μας γαλάζιες. Μωβ είναι ο πόνος της καρδιάς, κόκκινο το σπάραγμα του μυαλού, πράσινος ο πόνος της ψυχής, κίτρινη η αγωνία των αιμάτων. Ταξιδεύουμε με τις φάρσες που λούφαξαν στα σκέλη μιας θυμωμένης αγάπης.
... ... ...
Βερονίκη Δαλακούρα
-Γενιά του '70, α' ποίηση-


ΑΓΩΝΙΑ

Αυτό το σώμα ντυμένο σε ελαφρό κόκκινο
μετά από τόση ωxρότητα θα ξαναβρεί τη ζωή του.
Γύρω μου θα νιώσω να γλυστράνε τα βλέμματα
και θα μάθω ότι είμαι εγώ: πετώντας μια ματιά
θα με δω μέσ' στον κόσμο. Κάθε νέο πρωινό
στους δρόμους θα βγαίνω αναζητώντας τα χρώματα.

Cesare Pavese
*μτφ: Ευριπίδης Γαραντούδης
-Οδός Πανός, τ.36-


Image Hosted by ImageShack.us
ΠΟΛΥΧΡΩΜΙΕΣ

Ναι, το χρώμα προκαλεί φόβο. Αφήνουν τον καλλιτέχνη ζωγράφο να δημιουργήσει με αυτό, είναι δική του υπόθεση, εκείνος το θέλησε, όπως ο θηριοδαμαστής διάλεξε να κερδίζει τη ζωή του, βάζοντας το κεφάλι του μέσα στο στόμα του λιονταριού. Αλλά εκτός απο αυτόν, δεν θα διακινδύνευε κανείς να βγει από το μαύρο, παρά μόνο για ντροπαλές εισβολές στο xρώμα. Εντούτοις, ο κόκορας του Εντμόν Ροστάν το έλεγε υπέροχα στον κότσυφα: είναι πολύ εύκολη η κομψότητα, όταν δεν φοράς παρά μόνο μαύρα! Πρέπει να ξέρει κανείς να παίζει με τα χρώματα.

Michel Tournier
-Το Δέντρο, τ.85-
απόδοση: Σοφία Μωραΐτη-Καπετσώνη



ΠΟΙΟ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει

Να 'ναι κόκκινο σαν ήλιος
θα καίει σαν φωτιά
Κίτρινο σαν το φεγγάρι
θα 'χει μοναξιά
Να 'χει τ' ουρανού το χρώμα
θα 'ναι μακριά

Να 'ναι μαύρο σαν τη νύχτα
θα 'ναι πονηρή
Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει

Να 'ναι άσπρο συννεφάκι
φεύγει και περνά
Να' ναι άσπρο γιασεμάκι
στον ανθό χαλά

Να 'ναι το ουράνιο τόξο
που δεν πιάνεται
Όλο φαίνεται πως φτάνω
κι όλο χάνεται


Λουδοβίκος των Ανωγείων

Ετικέτες

permalink σχoλια: 0 ...

Τετάρτη, Απριλίου 07, 2010

153 ~ ο έρωτας iv



Η φάρσα του έρωτα τι λίγο που διαρκεί.

Leopoldo Alas
*μτφ: Ρήγας Κούπα


Image Hosted by ImageShack.us
ΕΡΩΣ

έρως μονοδιάστατος
βέλος στο άνυσμα του χρόνου
(και πάλη) νικημένος νικητής.

έρωτας δισδιάστατος
στόχος στο άνυσμα του χρόνου
(και πάλη) νικημένος ευτυχής.

έρωτας τρισδιάστατος
τόπος στο άνυσμα του χρόνου
(και πάλι) νικημένος αληθής.

έρως τετραδιάστατος
χρόνος στο άνυσμα του χρόνου
(και πάλι) πάλη (και αεί)
έρως, έρως, έρως, ερωτευθείς.

Αθανάσιος Αλεξανδρίδης
-Όροι της αβεβαιότητος-
(Ποίηση τ.17)


Image Hosted by ImageShack.us
[ΒΑΣΤΩΝΤΑΣ ΜΟΥ ΤΑ ΓΚΕΜΙΑ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΜΕ ΣΠΙΡΟΥΝΙΖΕΙ]

Βαστώντας μου τα γκέμια ο Έρωτας με σπιρουνίζει·
τρομάζει, καλοπιάνει την καρδιά μου· την παγώνει
και τη φλογίζει· με καλεί, με σπρώχνει· με σιμώνει,
με διώχνει· πότε φόβο, πότε ελπίδες με γεμίζει·
επάνω με ανεβάζει και κάτω με σφεντονίζει,
σαν χάσω πια τα χνάρια και το δρόμο. Σαν αγχόνη
φοβάμαι το δεσμό της ζωής που πνίγει και σκοτώνει
τον όλβο, πριν καν γεννηθεί. Στον νου μου τριγυρίζει
μια σκέψη φιλική, που διασκεδάζει την απάτη
και θέλει να διαβώ ροές ρυάκων που σχηματιστήκαν
από δακρύων ρανίδες για τον αιώνιο βίο. Ωθώντας
τα βήματά μου σθένη αλλούτερα, στο ρεύμα μπήκαν·
μα εγώ διαλέγω έν' άλλο να διαβώ, άγριο μονοπάτι –
αργό κι επώδυνο να ρθεί το τέλος μου ποθώντας.

Francesco Petrarca
-Πέντε Σονέττα-
Ποείν
*μτφ: Γιώργος Κεντρωτής


Image Hosted by ImageShack.us
Ο ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

«...κάποιο πρωί θ' ακουστεί μια μοναχική σάλπιγγα, ένα μεγάλο όλο φως σύννεφο θα 'ρθει και θα καλύψει τα πάντα, η φωνή της δόξας θα υψωθεί παντοδύναμη καλώντας με κι εγώ θα πεταχτώ μονομιάς επάνω και θα την ακολουθήσω ολομόναχος. Να γιατί δεν κοίταξα να παντρευτώ. Περίμενα, περίμενα συνέχεια και στο μεταξύ πέρασα τα τριάντα».

Ποιος αλήθεια ήταν ο λόγος που δεν της είχε πει τίποτε απ' όλ' αυτά; Ίσως επειδή δεν ήταν σίγουρος πως θα τον καταλάβαινε. Αλλά δεν της είχε μιλήσει ούτε και για το πώς έβλεπε τον ιδανικό έρωτα. Που ήταν όμως τι; Μα η συνάντηση ενός άντρα με την τέλεια γυναίκα —πράγμα που συμβαίνει μονάχα μια φορά στη ζωή καθενός— και η ταυτόχρονη σε κάθε τέτοια περίπτωση παρουσία του θανάτου, που σαν αορατός Πάνδαρος θα έσερνε και τους δυο τους στο προαποφασισμένο αγκάλιασμα. Δεν αποκλειόταν καθόλου η φαντασίωση του αυτή να οφειλόταν στις υπερβολές που κυριαρχούσαν στους στίχους των τραγουδιών της πολυαγαπημένης του λαϊκής μουσικής. Με τον καιρό όμως είχε ουσιαστικοποιηθεί κι έμενε κουρνιασμένη σε κάποια απόμακρη κόχη του μυαλού του, μπερδεμένη μ' ένα σωρό άλλα πράγματα όπως ο συριγμός του παλιρροιακού κύματος ή η ανεξέλεγκτη δύναμη της πλημμυρίδας και το καταιγιστικό σπάσιμο των αφρών πάνω στους σκοπέλους.

Yukio Mishima
*μτφ: Βαγγέλης Κατσάνης


Image Hosted by ImageShack.us
ΕΝΑ-ΜΗΔΕΝ

Ωραίο πράγμα ο έρωτας
μόνο που έχει μια δυσκολία:
Χρειάζονται το λιγότερο δύο
στη φαντασία του ενός

Έτσι που το ένα μηδέν του άλλου
να 'ναι μηδέν.
Μηδέν του μηδενός

θάνος Μικρούτσικος / Κώστας Τριπολίτης
(με τον Γιώργο Νταλάρα)

Ετικέτες

permalink σχoλια: 0 ...